Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Kunnen alle vogels wennen aan een tuigje? Ligt het aan de juiste manier van gebruiken of zullen sommigen het gewoon nooit accepteren? Papegaaien zijn geen honden...
Coni heeft spelenderwijs kennis gemaakt met het tuigje. Hij mocht er mee spelen, ik legde het af en toe om z'n nek en op z'n rug en ook oefende ik het vasthouden van zijn vleugels. Dat zou van pas komen tijdens het omdoen van het tuigje, zijn vleugels moeten namelijk door twee lussen gehaald worden. Tot zover ging alles goed.
De volgende stap was het aandoen zelf. Dit heb ik twee keer geprobeerd, en beide keren gebruikte ik fruit als afleiding. Ook dit ging goed, hij besteedde totaal geen aandacht aan wat ik allemaal met zijn vleugels aan het doen was en smulde van zijn druif/appel.
Het probleem ontstaat wanneer Coni het tuigje om heeft. Als hij eenmaal door heeft dat er iets rond zijn lichaam vast zit, raakt hij in paniek en maakt het niet meer uit of je hem wat lekkers geeft of zelfs naar buiten loopt.
De eerste keer heb ik het tuigje dus meteen af gedaan toen hij in paniek raakte. De tweede keer, vandaag, ben ik meteen naar buiten gelopen om te kijken of een compleet nieuwe omgeving hem voldoende afleiding zou bieden. Niet dus. Coni heeft waarschijnlijk niet eens gemerkt dat hij zich in de grote buitenwereld bevond, want hij was te gefocust op het aanvallen van zijn tuigje. Het afdoen ervan was dan ook een rotklus, hij was al redelijk paniekerig en beet tot bloedens toe. Maar hij was ook direct weer de oude toen het tuigje eenmaal af was. (Gelukkig.)
Ik had Coni op deze mooie dag graag mee willen nemen naar buiten.. maar dat zit er dus niet in. Ik zie het bovendien ook niet zitten om dit nog eens te proberen. Wieken kan pas over een tijdje, dan is de zomer voorbij. En wieken is misschien niet eens wat ik wil. Toch moeten we andere manieren gaan bedenken om hem aan zon en frisse lucht te helpen. Het balkon ombouwen tot volière dan maar....? Suggesties?