het onbereikbare *gedicht*
vanzelfsprekend, zo was in de boeken te lezen
de dingen die je als mens zou gaan beleven
zo leerde je in je jonge jaren
wat de toekomst je in het leven zou geven
de dagen, maanden en jaren gleden voorbij
je hield jezelf voor dat het nog zou komen
maar het kwam niet vanzelf
in werkelijkheid vervaagden je dromen
zelfs een andere weg bewandelen
leidde niet tot wat je had gehoopt
alle moeite blijkt tevergeefs
net alsof het geluk je met opzet ontloopt
een toeschouwer in plaats van deelnemer
waar zoveel dingen onduidelijk zijn
zou het tij ooit nog op tijd keren
mag ik me begeven op het onbekende terrein?
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende