...Het spel...
Onbewust hoor ik de dobbelstenen rollen;
drie stappen vooruit
en ik lach.
Opnieuw wordt er gegooid;
vier stappen verder
en ik fluister de woorden
die je horen wilt.
Nog een worp;
ik zet twee stappen,
staar je regelrecht aan,
geef je de aandacht die je zocht,
zoen je zacht, vol beloftes.
De dobbelstenen rollen om, bepalen ons lot;
vijf stappen terug
en ik kijk emotieloos toe
hoe ik je hart aan scherven sla.
Ik speel onbewust een spel,
maar ik ken de regels niet.
PureHope, vrouw, 119 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende