Het woord.
Late night words are written
in a early morning blur.
Enjoying coffee with a
flamed banana as
appetizer.
Maakt het nochtans wat uit
wat ik u zal aanschrijven in
deze staat van bedwelming
of zal ik mij, met uw toe-
stemming, nogmaals excu-
seren om woorden van lucht
te reproduceren als de kreet
van een verloren ziel? Als een geest dat niet meer te redden is, dwaal ik rond in een land van verboden woorden. Ik weet zeker dat ik op een dag het woord zal vinden dat het meest minst verboden is en mij zal bevrijden van de kwelling dat ik ooit op mezelf afgeroepen heb. Ik heb vrede gevonden met de innerlijke demonen die mij voorzien van de pijn. De pijn die mij laten weten dat ik nog steeds leef, om het zo te zeggen want geesten zijn natuurlijk niet bepaald levende meer. Maar ik wil u graag verwittigen over het feit dat wij zeker wel leven, alleen in een andere energie vorm. Ik leef geestig tussen brandende woorden, bijtende letters en pijnigende zinnen. Wachtend draal ik jankend voort tot de dag dat ik het puntje op de i weet te vinden. En zo schrijf ik u wederom
een verhaal waar u nooit
een mening over zal geven
omdat u een geest was maar
vervallen bent tot erger. De
demon van het eeuwige niets.
Mijn reddende niets. In afwachting van uw reactie,
Met vriendelijke groet,
Het woord.
Soulmate, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende