heyy

heyy ik ben Jorieke maar ik noem mezelf niks.
ik loop al mijn hele leven rond met onzekerheid, en ongeveer een half jaar geleden ben ik begonnen met mezelf te gaan snijden.
mag ik je 1 tip geven?

sta je op het punt jezelf voor het eerst te snijden.
of twijfel je nog?
denk dan eens hier over na;
ja, je zult het prettig vinden.
ja, het zien van bloed maakt je rustiger.
ja, het is fijn om de pijn vanbinnen even niet te voelen.
en..
ja, het is fijn om je even op iets anders te concentreren.
misschien denk je dat je maar 1 kleine snee zult maken
niet te diep, zodat het makkelijk geneest.
maar het gaat dieper dan je denkt.
door de lichamelijke pijn, maken je hersenen stofje aan, genaamd endorfines.
het is verslavend.
je zult littekens krijgen.
soms duurt het maanden voordat de wonden genezen.
en jaren voordat littekens wegtrekken.
als ze al wegtrekken.
en als je denkt dat het snijden beperkt blijft tot een klein deel van je lichaam.
fout gedacht.
je wordt heel creatief in het vinden van nieuwe plekken.
zeg eens eerlijk:
ben je bereid, om afstand te nemen van je vrienden, en de mensen om je heen.
want je zal schrikken als ze je aan willen raken.
je zult bang zijn dat ze het verband onder je kleding voelen.
je zult je armen wegtrekken omdat de aanraking pijn doet
ben je bereid..
om je jaren te schamen.
want de littekens zullen niet snel weg trekken.
ben je bereid..
de blikken te ondergaan als je zomers voor de kassa staat
of als je wilt zwemmen
ben je bereid..
om te liegen
want je zal gaan liegen tegen de mensen waar je het meest van houd.
je liegt tegen iedereen
je liegt tegen jezelf
ben je bereid..
afstand te nemen van dingen die zo vanzelfsprekend zijn.
zoals het dragen van topjes, zwemmen en naar het strand gaan.
het blijft niet bij 1 snee.
het worden er 10, 20, 100 en dan tel je ze niet eens meer.
en dan verlies je de controle, en dan word dat kleine sneetje een grote, diepe snee
je schrikt omdat het maar blijft bloeden.
je begint te trillen over je hele lichaam
je krijgt geen adem meer.
maar je durft niemand te bellen.
dus daar zit je dan. heel alleen
je bidt en hoopt dat alles goed komt.
en je belooft dat dat je het nooit meer zover laat komen.
maar dat gebeurt wel.
maar maak je geen zorgen, je hebt intussen geleerd hoe je de wonden moet verzorgen.
je wonden worden dieper maar je weet hoe je een bezoek aan de eerste hulp kunt vermijden.
je wordt een expert van je eigen lichaam aangezien je dat heel zorgvuldig aan t vernielen bent.
spendeer niet al je geld uit aan verband en pleisters want je hebt ook nieuwe kleren nodig
shirts met lange mouwen in zomerse kleurtjes enzo
en dan komt er een dag dat je niet meer zonder snijden kunt.
in je tas heb je een klein mesje voor noodgevallen, maar als de nood heel hoog is vind je altijd wel iets waarmee je jezelf kunt bezeren.
het houdt je dag en nacht bezig.
en je wenst dat je nooit die eerste snee had gezet.


automutilatie: weet waar je aan begint.
please doe het niet
vecht ervoor
je bent hier veel te mooi voor

liefs Niks (Jorieke)
29 jan 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van niks
niks, vrouw, 20 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende