Hier ben ik weer

Als alles weer wat slechter gaat heb ik pas door dat je weer nood hebt aan MD.

Architectuur : een droom?

Vorig jaar begon ik aan de studie architectuur vol goede moed. Ik behaalde een 9 op ontwerp. Dat wou zeggen dat ik mijn jaar opnieuw moest doen. Geen herkansing mogelijk voor ontwerp. Je mag niet overgaan naar het volgende jaar als je niet geslaagd was op ontwerp. Ik gaf de moed niet op en deed mijn jaar opnieuw. Nu een jaar later heb ik weer een 9 behaald op ontwerp. Ik vond mijn punt onterecht een veel te subjectief beoordeeld. Blijkbaar zit het systeem zo in elkaar dat het onmogelijk is voor een student om dit punt te laten heroverwegen.
Nu zit ik in zak en as. Mijn droom om architecte te worden ligt in de vuilbak. De enige optie is nog een derde keer mijn eerste jaar opnieuw doen, dit zou ik dan wel in een andere school proberen. Maar mijn moed is weggezonken. Misschien kan ik het gewoon niet. Misschien ben ik niet creatief genoeg. Misschien zal mijn droom altijd een droom blijven. De vraag is, wat moet ik anders doen dan architectuur?

ouders ouders ouders....
Mijn ouders doen precies of ik heb mijn best niet gedaan voor ontwerp. Terwijl zij goed genoeg weten dat ik mijn alles heb gegeven. Ik vind het niet oke dat ze dit mij zo verwijten. De sfeer tussen mijn ouders en mij wordt alsmaar erger en erger. Ik kan het hier gewoon niet meer aan. Ik moet hier weg of het loopt fout af. Maar ik kan niet weg. Zij betalen mijn studies en ik ben bang dat als ik zeg dat ik alleen ga wonen ze dat niet meer zullen doen.
Voor mijn ouders is een studie het allerbelangrijkste wat er bestaat. Het gaat hier dan ook nooit over iets anders. Een ander gespreksonderwerp kennen ze niet. Gelukkig heb ik mijn vriend nog om over wat andere dingen te praten. Anders zou ik helemaal gek worden.
Nog zoiets, mijn vriend. Hij is perfect en alles loopt geweldig tussen ons. Maar mijn ouders vragen er nooit eens naar. Ik ben 19 en mijn moeder weet nog niet eens dat ik al 3 jaar aan de pil zit. Over zo een dingen kan ik gewoon niet praten met hen. Zij hebben mij nooit laten zien dat het oke is om over seks of relaties of iets dergelijks te praten dus waarom zou ik daar nu uit mijzelf over beginnen? Ik haat het. Je wil toch weten waar je kind mee bezig is, met wie ze omgaat, en wat haar interesses zijn als ouder? Waarom willen mijn ouders dat dan niet?


xxx
28 feb 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van lostinside
lostinside, vrouw, 28 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende