Nou de gedachtes blijven door me hoofd waaien! wat is er gebeurd wat moet ik doen.
Ben ik nu stuk moet ik proberen verder te gaan en s0w ja hoe dan?
Wachten op de volgende of ff helemaal niks?
Hoe moet ik met dit omgaan?
Ik vond mezelf altijd redelijk wijs voor mijn leeftijd (16 jaar) ik wist wel hoe ik mensen kon inschatten en wist aardig wat van het leven maar dat is veranderd.
ik voel me nu net een kind van 5 die n0g niks snapt van verdriet of jongens of leven.
Gewoon kapot... en wat is er met mij dat ik niet verder kan gaan!
ik zie der uit als een zombie voel niks meer geen pijn geen blijdschap,
het is net alsof ik verdoofd ben
Ik zou willen schreeuwen of huilen of gek worden,
maar niks van alles gebeurd er aleen maar verdoofd!
En dat alleeen maar voor zo'n klote joch,
maar wel voor MIJN klote joch!
Kut niet meer de mijne... haat