Hoe hoger de ups, hoe dieper de downs..

Gistere avond was gewoonweg zaaaalig. Naar het liefje gegaan (niet blijven slapen natuurlijk, dat mag nog altijd niet...). Heel de avond in zijn armen gelegen in bed. Naar tv gekeken, geluisterd naar zijn lieve woordjes, genieten van zijn knuffels en onverwachtse kusjes...

Vandaag, back to reality.
Geen idee waarom ik opeens zo ontplofte... Mijn pa zei dat ik niet genoeg geleerd had vandaag, dat ik nog moest werken, en dat ik mijn kamer moest opruimen, en ik ontplofte. Niet normaal... (Ik had 3 buizen, dus moet ik van mijn ouders heel de vakantie studeren ughhhhh).
Het werd me allemaal teveel opeens. Ik begon super hard te roepen, Wenen, schreeuwen,..
Ik zei dat ik niets goed kon doen voor hen. Het kwam er allemaal uit...
Hierop kwam mijn zus uit ja kamer gestormd. Ze was razend en zei dat ik alles verpest door zo te doen. Misschien is dat ook zo..
Ik kan niet alles beschrijven.. Het was vreselijk, ik voel me vreselijk.
Ik kan niets. Ze zijn niet gelukkig met me, ik voel het gewoon.
Mijn zus was zo boos dat ze me sloeg in mijn gezicht en aan mijn haar trok, mijn vader moest ons uit elkaar halen.
Ik ging al Wenend in mijn kamer. Ik was nog steeds razend...
Ik probeerde te kalmeren, wat lukte, tot het moment dat ik mijn moeder hoorde zeggen dat ik de klappen verdiende. En dat ik hen niet verdien, dat ik egoïstisch ben.
Ik ben naar buiten gestormd..
Mijn pa is me achterna gereden en heeft me teruggehaald, tegen mijn zin.
Ik zit nu op mijn kamer, voel me rot!

Ik verlang zo hard naar dat gevoel van gisteren...
30 dec 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van lostinside
lostinside, vrouw, 28 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende