hoorn is een vreemde plaats
krijg er altijd last van me hart van
altijd steken in mijn rug
altijd die ruis van stemmen
en dan niet eens in mijn hoofd
sommige dingen zijn fijn in hoorn
hoewel als je er niet te lang over na denkt
doch ik ben blij dat ik weer eens geweest ben
al was het maar even en alleen daar waar ik moest zijn
het was fijn
ondanks de herinneringen
de trips en ellende
en de littekens
ik mis hoorn niet
noch de gevoelens die ik daar ontvang
maar toch
ik lijk er wel iets te hebben
dat ik niet los wil laten
kan laten
en misschien
mis ik iets
maar ach
daar kom ik nooit meer achter
dat is geweest en gebeurd
gevreest en getreurd
toch mis ik haar
of iets dat zij voor mij betekent
of betekende en dat ik nimmer meer terug kan vinden
omdat zij de herinnering is
en zij nimmer weet
wat ik voor haar voelde
gelukkig was ik iets steviger vandaag
gelukkig is mijn hart gereset
gelukkig besta ik niet
en denk ik het slecht maar