Hopeloos leven
Ik ben echt totaal niet blij met mijn leven.
Eigenlijk nog nooit geweest ook.
Het is niet dat ik nooit vrolijk ben of dat ik geen lol kan hebben,
maar als ik mijn leven een cijfer moet geven geef ik het een 5.
Het kan lager maar omdat ik soms toch leuke dagen heb, en leuke dingen doe , een 5.
Toen ik klein was had ik vaak heftige huilbuien, dit duurde dan ook uren voordat ik gekalmeerd was.
Tot mijn 4e woonde mijn halfzus nog thuis, maar eigenlijk groei ik als 'enig kind' op.
En mijn halfbroer was er al eerder 'zomaar' weggegaan, zonder iets te zeggen.
Ik was/ben soms zo jaloers als ik iemand zie met een broer(tje) of zus(je)
Vorrig jaar en dit jaar heb ik een aantal dierbare mensen verloren.
Mijn moeder is vaak chagrijnig thuis, en m'n vader wat vrolijker.
Maar met beide praat ik niet over waar ik mee zit. (dat wil ik zelf ook niet)
Ik heb niet het gevoel dat ik daar over moet/kan praten met hun.
Maar met vriendinnen wil ik daar liever over praten, alleen heb ik ook het gevoel dat ik met mijn 'echte,beste' vriendinnen niet over alles kan praten.
Misschien licht het ook wel aan mij..
Heb nog geen vriend(je) gehad..
Op school ben ik echt te verlegen, ik was van plan een nieuwe goeie start te maken op de middelbare.
Maar niet zo gelukt, nee.
Hoe kan ik gelukkiger worden?
xStar!, vrouw, 29 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende