Huilhoofdpijn...
Zo na een wedstrijdje hockeyen zie je maar weer hoe snel ik me kut over mezelf voel. Ik stond dus weer de halve wedstrijd uit en kon er toen nog wel mee leven maar mijn moeder begon aan diego, mijn trainer, te vragen waarom ik eruit stond. Dat was dus kennelijk dat ik de hele wedstrijd zou verpesten als ik erin werd gezet. Dat we daardoor zouden verliezen.
Ik ben al niet zo zeker over mezelf maar ik dacht altijd dat sporten iets was waarin ik hoger dan gemiddeld was. Iets wat ik wel aardig kon. Nou kennelijk niet dus. Ik ben dus de slechtste van de a. Fijn om te horen dit weer. Ik ben nu dus zeg maar nergens goed in.
Ik schrijf nu even alsof ik er niks om geef omdat ik niet weer wil beginnen met huilen. Ik voelde me zo rot over mezelf. Ik kwam thuis en ben huilend naar mijn kamer gegaan. Mijn moeder kwam na een tijdje vragen of ik mee ging eten. Nou ja, vragen? Het was meer me mee naar beneden trekken. Ik wilde niet en ben in mijn bed blijven liggen. Ik kon alleen nog maar huilen. Na een tijdje kwam mijn vader en die is bij me blijven zitten tot ik naar beneden kwam. Hij zei dat hij zich zo veel beter zou voelen als ik toch even kwam. Ik kon echt even niks anders dan liggen staren huilen en teleurgesteld in mezelf zijn. Ik heb meer gehuild dan dat ik normaal in een half jaar bij elkaar doe.
En nu dus enorme huil hoofdpijn. Ik ben er klaar mee, ik ga slapen. Fijne avond en tot morgen mensen.
Ik ben al niet zo zeker over mezelf maar ik dacht altijd dat sporten iets was waarin ik hoger dan gemiddeld was. Iets wat ik wel aardig kon. Nou kennelijk niet dus. Ik ben dus de slechtste van de a. Fijn om te horen dit weer. Ik ben nu dus zeg maar nergens goed in.
Ik schrijf nu even alsof ik er niks om geef omdat ik niet weer wil beginnen met huilen. Ik voelde me zo rot over mezelf. Ik kwam thuis en ben huilend naar mijn kamer gegaan. Mijn moeder kwam na een tijdje vragen of ik mee ging eten. Nou ja, vragen? Het was meer me mee naar beneden trekken. Ik wilde niet en ben in mijn bed blijven liggen. Ik kon alleen nog maar huilen. Na een tijdje kwam mijn vader en die is bij me blijven zitten tot ik naar beneden kwam. Hij zei dat hij zich zo veel beter zou voelen als ik toch even kwam. Ik kon echt even niks anders dan liggen staren huilen en teleurgesteld in mezelf zijn. Ik heb meer gehuild dan dat ik normaal in een half jaar bij elkaar doe.
En nu dus enorme huil hoofdpijn. Ik ben er klaar mee, ik ga slapen. Fijne avond en tot morgen mensen.
09 nov 2013
- meld ongepast verhaal
-
Lithoeva
zondag 10 november 2013 12:39
Awww lieverd
Hé kop op, dat je nergens goed in bent is niet waar! Iedereen heeft wel iets waar hij of zij goed in is en jij dus ook!
Bewijs die anderen én jezelf dat je wel goed bent en als hockey dan toch niks voor jou is,zoek dan gewoon iets anders dat je graag doet en waar je je best in kan doen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 sep 2013 Eten... Of, Nou eigenlijk niet eten.
- O 04 sep 2013 wouw.... ( 1 )
- O 04 sep 2013 Eerste schooldag....
- O 03 sep 2013 Did it again ( 2 )
- O 02 sep 2013 Te dik
- O 27 aug 2013 Terug van Vakantie
- O 26 jul 2013 vakantie ( 1 )
- O 25 jul 2013 Op naar de psycholoog ( 1 )
- O 24 jul 2013 Ingestort ( 2 )
- O 24 jul 2013 My story. ( 1 )
- O 21 jul 2013 Oude gewoontes ( 6 )
- O 20 jul 2013 Aanranding of niet? ( 12 )
- O 20 jul 2013 konijn ( 2 )
- O 15 jul 2013 Trots op mezelf!! ( 5 )
- O 14 jul 2013 Overbodig