Hulpeloos

Gister ben ik met mijn moeder naar de psycholoog gegaan. Ik heb hem duidelijk verteld dat ik zo moe ben van al het strijden, ik ben op en heb nu! hulp nodig.

Hij sprak over mij (niet tegen mij), dat ik achter loop in mijn ontwikkeling en nog zo jong ben en dit normaal is nu ik een nieuwe baan heb. WTF!!! ik zit een heel uur te huilen, geef aan dat ik niet meer wil en kan en toch vindt hij het normaal dat ik een 'beetje' depressief ben.

Gister moest ik na de psych ook nog oppassen. Wat een drama was dat! Een van de kinderen had op de muur getekent... en de ander was aan het huilen want hij moest naar bed. Ik was zo op. Nadat ik daar klaar was ben ik een knuffel gaan halen bij mijn ouders. Opweg naar huis moest ik zo huilen dat ik niet meer kon stoppen. Een half uur lang hysterisch huilen en dood willen. Maar volgens mijn psych is het maar een simpel dipje.

Ik werd gewoon niet gehoord!

Vannochtend bij de haptonoom maakte zij zich heel erg zorgen om mij. Ze wilt dat ik nu opgenomen wordt en hulp krijg. Maarja als een psycholoog je niet gelooft en de huisarts niks voor je kan doen wat moet je dan nog?

Ik ben op en klaar met het strijden. Ik ben moe,. Help mij toch gewoon!!!

Wat een geweldig burocratisch systheem heeft Nederland toch

Aztrit, vrouw, 28 jaar

• Thoughts23 vrijdag 14 oktober 2016 12:30
  Lieve Aztrit,
  Wat herken ik me zo in jou verhaal. Het zijn moeilijke tijden die emotionele rollercoasters.
  Een goede psycholoog of psychiater vinden daar kruipt jammer genoeg wel wat tijd in. Het moet klikken en het belangrijkste van al je moet je begrepen voelen en niet weggestuurd worden met een reactie als het is een dipje.
  Laat de moed niet zakken, ga naar een andere gemeente of stad desnoods (als je die mogelijkheid hebt) maar als je zelf voelt dat het niet oké is ga er dan mee door.
  Het geeft me alvast vertrouwen dat je zelf goed kan inschatten dat ze je wegsturen terwijl je goed genoeg voelt dat er meer aan de hand is, toch een teken dat je wil vechten en werken aan jezelf!!!
  Ik wens je heel veel sterkte en moed toe.
  dikke knuffel van iemand die je wel begrijpt x
• PrankDemon vrijdag 14 oktober 2016 12:46
  Terug naar de huisarts, vertellen over je ervaring met de psycholoog en om een doorverwijzing naar een ander vragen. Bij de ander gelijk aangeven dat de vorige je niet serieus nam en dat dit je geen goed heeft gedaan.
• rosannemarit vrijdag 14 oktober 2016 13:48
  Hee Aztrit, ik weet niet goed hoe ik je moet/kan helpen. Als zou ik het graag doen. Een andere psycholoog zoeken is misschien een ideetje? Verder goed dat je wel werkt, oppast etc. en nog niet helemaal hebt toegegeven aan je depressie. Je krijgt heel veel liefde en sterkte mee van mij. Ook al kan ik weinig voor je doen, ik hoop dat je je toch een beetje gesteund voelt. Liefs,
• Pelientje vrijdag 14 oktober 2016 14:45
  Jakkes, ik kan er zo niet tegen, zulke psychologen. Een goede vinden is zeker niet makkelijk. Gedurende mijn traject heb ik zeker 40, misschien wel 50, hulpverleners gehad. Daarvan heb ik er maar 3 gehad die echt goed waren en die me dan ook echt geholpen hebben.
  
  Ik zou zeggen, ga naar de huisarts en eis een andere psycholoog/psychiater die je dan wellicht naar een kliniek kan verwijzen.
• Aztrit vrijdag 14 oktober 2016 15:40
  De wachttijden zijn overal zo verschrikkelijk. Mijn vader zei net nog ''je krijgt pas hulp als het te laat is''. Nou zo voelt het exact. En ja wie gelooft er nou een meisje van 20 dat zwaar depressief is. ''het hoort bij de leeftijd''. Ammehoela!
  
  Ik heb al een aantal keer gehad dat ik mijzelf overgaf aan mijn depressie, maar ik weet dat het dan alleen maar erger wordt en dat ik dan NOG zieker word.
  
  Ik ben jullie dankbaar voor alle steun en lieve woorden
• st-ar zaterdag 15 oktober 2016 10:35
  Wat naar om te lezen! Ik ben het wel met je eens. Je moet soms echt tig pschyologen af, voor je iemand hebt gevonden waarmee het echt werkt. En wanneer je in het diepste dal zit zijn die wachtlijsten ook vreselijk. Maar geef asjeblieft niet op
  Want je verdient goede hulp!
  
  Ik zou dit zeker zo snel mogelijk bij de huisarts aangeven. Misschien kunnen je ouders mee op gesprek?
  
  Respect dat je gewoon doorgaat met werken. Hoe moeilijk ook, bij een depressie is het zeker belangrijk om dingen te blijven doen.
  
  Sterkte

• O 10 okt 2016 Nieuwe baan   ( 2 )
• O 03 nov 2015 zusje
• O 12 mei 2015 Aaaaaggggggrrrrrr
• O 22 apr 2015 Bootje   ( 3 )
• O 22 mrt 2015 So unhappy   ( 2 )
• O 09 mrt 2015 okee dilemma.....   ( 3 )
• O 05 mrt 2015 Hbo of Mbo   ( 3 )
• O 01 mrt 2015 Date   ( 3 )
• O 23 feb 2015 De enige rede om te blijven...   ( 5 )
• O 16 feb 2015 Poging 4
• O 15 feb 2015 Grrrrrr   ( 2 )
• O 02 feb 2015 Ik wil niet naar bed   ( 2 )
• O 01 feb 2015 Owjee   ( 1 )
• O 30 jan 2015 Telaat
• O 29 jan 2015 Verjaardag   ( 2 )