hulpnodig'!

T'gaat gewoon echt niet goed, ben nu in de plus voorziening gegaan vanuit school, dus hoef voorlopig ook geen school. ook krijg ik een psycholoog. en nog voel ik me ingestort en ongelukkig. ik uit dit weer in mijn eten en ben dus heel erg ziek steeds. ik weet niet meer wat ik moet doen. ik heb zon angst en bang zo bang voor pijn, bang voor alles ! zo kan ik toch niet meer doorgaan... ik ben zo bang als ik alleen ben dat er dingen gaan gebeuren en daarom schrijf ik het nu maar op.. ik kan dit gewoon niet meer ben gewoon radeloos en ga dingen doen die niet moeten gebeuren..

en andere mensen blijven ook maar spannings op mij gooien, ik heb duizende verplichtingen en dit wil ik niet meer. maar voor elke keuze die ik maak is er weer de angst dat ik de verkeerde keuze maak..

ik ben zo veel alleen, en mijn ouders zie ik bijna nooit meer en als ze er zijn zijn ze moe en vallen ze in slaap, of hebben ze er even geen zin aan.. niemand begrijpt wat ik doormaak en wat ik voel en ik wil zo graag begrepen worden in plaats van dat er direct geoordeeld word..

overal hebben mensen hun oordeel over klaar en ze kunnen daar mensen mee kapot maken en dat beseffen ze gewoon niet..
ik wil gewoon met iemand praten die me begrijpt..