Te vaak te veel pijn.
Ik doe het niet meer.
Mijn hart diep ingepakt.
Niemand die het nog kan raken.
Niemand die mij nog kwetsen kan.
Ik red me wel alleen.
Ik heb niemand nodig.
Nooit gehad.
Maar soms...
Even schuilen,
even echt kunnen huilen.
Maar nee ik vecht wel alleen,
zoals ik dat altijd heb gedaan.
Soms kijk ik even over de muur.
En verwarm mij aan de warme zon.
Maar bij te veel warmte zak ik weer achter mijn muur.
Ik ben een sterke meid.
Ik red me wel alleen.
Ik heb niemand nodig.......
Alleen ik en mezelf....
Want mezelf kan ik altijd vertrouwen en op mezelf bouwen....
maar nog steeds gebroken als eerst
LadyE