I get it.
Hoe meer ik over mijn problemen praat, hoe meer ik het snap.
Normaal denk ik er alleen over na, en probeer het mezelf goed uit te leggen.
Ik heb nooit echt over mijn problemen durven praten en dat doe ik pas ECHT sinds ik weer in therapie ben gegaan.
Ik heb al eerder in therapie gezeten, maar op een of andere manier kwamen daar mijn gevoelens niet helemaal naar boven.
Nu wel, en soms sta ik versteld van de dingen die ik zeg en als ik daarover nadenk weet ik dat het waar is.
Het voelt fijn, om die dingen te snappen, toch vind ik het heel speciaal, over hoeveel ik erover nadenk, maar er toch pas echt achter kom als ik het zeg.
Ik denk nooit zo over de dingen die ik dan zeg.
Dus dat praten helpt zo fijn, en het is net alsof er 50 kilo uit me geblazen wordt zodra ik uitadem.
Het voelt dan alsof ik door een grasveld loop, ook al duurt dat 5 seconden.
xLost, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende