I'm stupid

I'm so stupid. Ging vandaag kijken bij mn vriendje ( die ging klimmen) en ik was zo fucking jaloers op iedereen. Ik kan er nog steeds niet tegen dat ik nu niets meer kan doen. Ik kan niet meer sporten omdat ik andershet loodje leg. Ja, ik ga er aan werken. Maar dat zal nog moeten wachten, aangezien de andere meiden na de kerstvakantie willen. Het is allemaal mijn eigen schuld. Als ik gewoon bleef eten. Als ik gewoon een normaal leven kon leiden. Dat is het enige waaraan ik denk. Mn zwakke lichaam, de krassen op mn arm. Snijden was stom. Het maakte niks beter, alleen maar erger. Maar toch zou ik het elk moment weer kunnen doen. Het enige wat me er van weerhoud is de belofte aan mn vriendje. Maar anders... Anders had ik de verleiding niet kunnen weerstaan. "Ben je niet bang om je belofte te verbreken, niet bang om anderen pijn te doen?" Ik ben niet bang om mn belofte te verbreken want dat is het enige wat me overeind houd. Ik ben niet bang om dan anderen pijn te doen omdat ik daar niet bij stil sta.

En weer die verdomde vraag: "Waarom ik...?" Dat blijft maar in mn hoofd spoken. En de psycholoog zei dat ik me dat ook vast afvroeg. En ik vraag het me af. Altijd die vraag in mn hoofd. Waarom ik. Als het anders was gelopen dan zou ik nooit de pijn gekend. Ik wou dat het allemaal anders was gelopen. Waarom ik...? Waarom besloot hij dat bij mij te doen.? Waarom nam ik verkeerde besluiten.? Ik zal nooit het antwoord weten.
Sommige zeggen dat alles met een reden gebeurt. Maar voor dit kan ik geen reden verzinnen, wat geld voor al het anderen. Wat is de reden om misbruikt te worden door je eigen oom.? Ik dacht eerst dat alles met een reden gebeurde maar dat is flink de grond in geboort. Ik kan geen reden verzinnen want die is er niet.
En ik voel nou woede. Tegenover alles. Alles wat verkeerd is gegaan. Tegen iedereen die me bewust pijn heeft gedaan..


I'm so fuckin' confused... You have no idea

(and baby, ignore what i said... i need u)