Ik als (stief)Mom!

In het jaartje dat ik met Robin ging,was er dus al heel wat gebeurd.Ons sexleven was top!...

Alleen bleef ik wel moeite houden met het feit hoe hij en zijn ex met elkaar omgingen.Robin was een schat hoor,erg geduldig,vond het echt zalig als zijn kinderen weer kwamen.Maar telkens het gezeik van zijn ex,brak me soms een beetje op.In eerste instantie kon ik me geen beeld van haar vormen,ja een pittige tante,maar goed,dat ben ik ook.
Ik had wel ondervonden dat zij uit een heel ander milieu kwam,maar dat heb ik ook gekend. Robin is een nette zakenman,en ik kom ook gewoon uit een heel rustig gezin.Respect,waarden en normen,je keurig gedragen,zo ben ik opgevoed... Mijn exman kwam ook uit het milieu kermisklanten.. je kent het wel,alles is goud wat er blinkt,en met 2 woorden spreken?? waarom? hahahah Robin en ik waren beide gevallen voor het ordinaire,maar jaren later,als je wat ouder word;-)... bemerk je dat je qau gesprekken niet verder komt,dan;Wanneer is het volgende optreden van Wolter Kroes? En;"staat het bier koud?"Helemaal niets mis met de inborst van die mensen,want niets is teveel,alles kan,tja en dat trok,als meisje van 14...

In dat jaar ben ik achter heel wat dingen gekomen,waar ik tot op de dag vandaag niet achter sta.
Aan het begin,merkte we dat de kinderen opgestookt werden door mamslief.. Telkens als 1 van de meiden iets zei,over wat ze thuis hadden beleefd,noem het een dagje weg,school...De ouste,Nick,was geinstrueerd om hun de monden te snoeren.Als zoiets word opgedragen aan een authist,kan dat een hele zware opgave voor hem zijn( jajajaja ik had me verdiept in boeken).. Het was eigenlijk gewoon zielig,voor allemaal,wisten niet of ze konden genieten bij ons.Telkens die terughoudendheid,ik had het er moeilijk mee...

Ik besloot mezelf voor te stellen aan zijn ex,dus op de zoindag dat ze weer naar huis moesten,liep ik mee naar de voordeur.Daar stond ze,een slanke vrouw,gehuld in een lichtrose joggingpak,lang rosig haar,het haar was dood,ze had een heel mooi gezicht,lief....
Ik stak mijn hand uit,en zei;Hay ik ben sandra,de vriendin van Robin,tja dacht je wil toch wel weten wie zich over je kinderen ontfermt?.. Ze stak haar hand wel uit,schudde het,en draaide zich om,zonder me aan te kijken... weird,maar goed.Ze wist nu wie ik was.

Zijn ex woonde in de tijd al samen,maar dat werd en word nog steeds,in de doofpot gestopt,want mocht dat naar buiten komen,dan werd haar allimentatie ingetrokken....Kinderen blijven kinderen,dus vaak genoeg werd er verteld over,de nieuwe pappa... jahaaa zo had mams het ze verteld...K...was hun nieuwe pappa...Hun biologische vader wilde namelijk niet meer voor hun zorgen.En als pappa erachter zou komen,zouden ze niets meer te eten hebben,dus mondje dicht.Voor ik Robin kon,had ze ze ook verteld dat als pappa niet betaalde,hij in de gevangenis zou komen,ik schrok telkens van de opmerkingen die de kinderen maakte...

Nick was 9 jaar toen hij erover begon,dat als hij 12jaar was hij zijn moeders naam wilde nemen,en hij mocht dan ook beslissen of hij bij pappa of bij mamma wilde wonen.Ook mocht hij beslissen of hij uberhaupt nog naar ons toe zou komen.En zo kwam het dat die jongen op 9-jarige leeftijd al in een groot dillemma zat.Elke 2 weken had hij het erover.Robin vond het vreselijk,hoe kon zijn jongen dat nou zeggen.het is toch fijn bij pappa... Maar nick is authist,heeft niets met gevoelens wat betreft waarden en normen.Hij had het er zwaar mee,en dat uitte zich in het zeggen dat hij dood wilde.. Robin zei dan alleen dat hij niet zo gek moest praten.Maar ik nam het serieus,vond dat eng,Geprobeerd uit te leggen waarom dat heel erg is om te zeggen,dus ben me toen met Nick gaan bemoeien.Positieve aandacht.alleen met hem spelen,luisteren naar wat hij te vertellen had over zijn computerspel,urennn..ik denk dat hij dat nodig had,want hebben hem dat daarna nooit meer horen zeggen.

Robin was echt elk weekend weer de toegewijde vader,speelde met ze,gingen altijd leuke dingen doen.Ookal was er nooit waardering.De kinderen waren verwend,thuis hadden ze alles,van nintendo's tot laptops,mp3 spelers tot trampolines.
Alles wat ze thuis bij mamma hadden,was volgens de kinderen veel mooier.veel beter,nee wij hadden dat allemaal niet.Maar kinderen kan je moeilijk zeggen dat dat komt omdat hun vader al zijn geld aan mamma moest geven.(ja jongens we praten hier over bijna 1300,

De 2 jongste meisjes waren nog ongeschonden,waren lief,gezellig,helemaal blij als ze weer mochten komen.Blij met wat ze van ons kregen,gewoon 2 heerlijke meiden.Maar de 2 oudste begonnen zich vaak af te zetten tegen ons,en tegenover de ander meisjes.. Constant lagen ze in de clinch met elkaar,ik werd er helemaal gek van... genieten was er voor mij niet bij.Vaak genoeg heb ik daar gesprekken over gehad met Robin..Robin is heel zacht van karakter,vond het moeilijk om een standje te geven aan 1 van zijn kinderen.. totaal geen opvoeding dus,hij liet zich gewoon als vuil behandelen.En tja,ik kwam net kijken,dus ik zei int begin niet veel..Maar na een paar maandjes,begon ik me er eindelijk mee te bemoeien.

Dat waren ze dus niet gewend,van die lieve Sandra.Ineens moesten ze opruimen,want dat deed Robin altijd..Ze hoefde nooit iets te doen.Ja en dat ben ik niet gewned hoor,als mijn dochter een spelletje gaat spelen,en daarna wat anders,ruoim je eerst je spel op..toch?.. Ineens met 2 woorden spreken,ineens alsjeblieft zeggen of dank je wel. Iemand begroeten die binnen komt. Goedemorgen zeggen als je wakker word.Ineens op vaste tijden ontbijt,lunch en diner.
Netjes met mes en vorl eten,niet smakken,haren netjes gekamt... alles wat ik bij een opvoeding vind horen. Robin had er aan het begin moeite mee,want stel je voor dat zijn kinderen nu helemaal niet meer wilde komen.Ook als zijn ex weer wat te zeiken had,bemoeide ik me ermee.Gelukkig opende Robin's ogen,en ook hij zag,dat ze anders aan hun lot overgelaten waren.Ik kon gewoon niet geloven dat ZIJ ze gewoon helemaal niet verzorgde,niets van opvoeding meegaf.

In de loop van tijd,werd de negativiteit steeds groter bij de kids,niet zozeer tegenover ons,maar gewoon tegen het leven.Constant competitiestrijd.Wie is er beter...Wie is er mooier,wie heeft langer haar(ook zo vreselijk,die meiden hebben haar tot op hun kont,maar zo dood als een pier,en jawel,geblondeerd!!,we praten hier over meisjes van 6 tot 8,oh en niet te vergeten Nick had een coupe soleil,en beeld daar dan 2 diamanten oorbellen bij in zijn oren,stond voor geen meter)
Telkens geprobeerd uit te leggen,dat ze niet jaloers op elkaar hoefde te zijn.Niemand komt iets tekort.

De 2 oudsten zorgde wel voor strubbelingen tussen Robin en zijn (h)ex,alles wat er hier verteld werd,werd doorgebrieft aan mams,ze hadden er een handje van om liegen,om bij hun moeder een wit voetje te halen.. het is bij hun altijd een strijd wie het liefste kindje van mamma is. Vreselijk toch,voor een kind.
Dan hing ze alweer gillend aan de telefoon.Ik vond het zo zielig voor Robin,hij is verbaal gewoon niet zo sterk..hij klapt dicht.ik kon haar dan gewoon horen tetteren door de foon.. en hij bleef dan altijd zo kalm,knap hoor.

Ik had me dus al een heel beeld gecreeerd van zijn ex persoonlijkheid,en toch dacht ik met mijn naieve hoofd,dat ik,als ik nou eens rustig met haar ging praten,ik ervoor kon zorgen dat de kinderen een blije mamma en pappa zouden zien,ipv al die haat en nijd.. ik vond het gewoon niet goed voor de kinderen.

1maal heb ik haar aan de telefoon gehad... het was in de tijd dat zijn ex onder het mes moest,of ze had net een operatie gehad.. whatever...Robin zou de kids een extra weekend hebben,en hij was dat helemaal vergeten,(ja hij is nogal verstrooit,hij vergeet mij ook nog weleens wat te vertellen) Dus hij werd door haar gebeld,kwaaaaad dat ze was,en wat was hij dan voor een vader,bladiebladiebla...
Hij zei dat ie ze alsnog kwam halen,tja kan gebeuren....Maar mevrouw had de telefoon erop gegooit,met de woorden dat zijn kinderen zwaar in hem teleurgestekd waren(laat ik het netjes zeggen)

Mijn bloed kooktte,waar haalde ze het lef vandaan!... na een aantal keer in en uitgeademt te hebben,pakte ik de telefoon,en ik zou dat wel even rechtbreien.Ik weet dus alle details niet meer,maar ik had mijn stem op standje,lief en begripvol gezet,en belde haar op.Haar platte accent irriteerde me gelijk..maaarrrr ik was de wijste hier,ik zou haar wel even op aarde brengen. nouuuu wat ik toen allemaal over me heen kreeg.Robin was de duivel hahah ik zei,hebben we het wel over dezelfde Robin,waren inmiddels al 2 jaar bij elkaar,en nee hahahah softy zo zou ik hem noemen.;-)
Ik vertelde haar dat ze zich niet zo moest opwinden,omdat ze net uit ziekenhuis kwam,maar dat mocht niet baatten,vroeg haar rustig waar ze zich nou druk over maakte,Robin stapt in de auto,en kan ze toch alsnog ophalen,geen probleem,ik zei;je weet zelf ook hoe chaotisch hij is,hij vergeet weleens afspraken.
Vroeg haar ook of ze Robin gewoon ook rustig kon benaderen,want hele scheldpartijen heeft geen enkele zin.Je bent zijn man niet meer. Oh en ik zou er nog wel achter komen,hij zou me het leven zuur maken,want dat had hij bij haar ook gedaan,dus ik;oh vertel,wat heeft hij je dan precies aangedaan,want de haat die jij naar hem hebt,is gewoon niet normaal.Hij heeft je nooit belazerd met een ander,hij stond constant voor je klaar,en tuurlijk heb je in een relatie weleens ruzie,maar je had hem met respect moeten behandelen,en daardoor ben je hem nu kwijt... Maar laten we nou voor de kinderen normaal met elkaar doen.NEE.. ze wil met hem niets meer te maken hebben.. okey..en als ik en zij dan voortaan contact hielden,om te praten over de kids... NEE.. Ons leven intresseerde haar niet... SO die kanlde erin... ik bedankte haar voor het gesprek,en zei haar dat Robin er nu gewoon aankwam.. nou dat was prima... pfff wat was dat een moeizaam gesprek.Maar Robin was trots op me,dat ik geen enkele keer mijn stem had verheft,hihi.. hij kent me,ik kan echt helemaal uit mijn dak gaan,maar dacht ik pak haar meer,als ik begripvol,en rustig tegen haar ben... hihi .. stiekem genoot ik ervan.

Het feit was dus,dat zij zoooo kwaad op hem was,omdat hij haar in de steek had gelaten met 4 kinderen.Nou reken maar dat Robin heel erg lang in twijfel zat,om die stap te nemen.Hij werkte zo'n 50u in de week,kwam vaak pas 19u thuis,en dan mocht hij thuis aan het eten beginnen,en de kinderen in bad doen,en zorgen dat ze in bed kwamen,en zij lag dan uitgeblust in bed.Werd ze wakker en hij was niet op tijd klaar,dan kreeg hij het zwaar te verduren.Hun sexleven bestond uit het verwekken van kinderen,want ze wilde er wel 6 van hem.Ze was goed op weg;-)Ze ging een maandje met Robin en ze was al zwanger van de oudste,eigenlijk is die lieverd gewoon in de val gelokt.Hij is een goedlul,doet wat van hem word verwacht,en zo kwam het dat hij met haar een leven op ging bouwen.Robin wist niet beter,belande in een leven vol negativiteit.Toen ik het hoorde vond ik het zo erg.In al die jaren waren ze al 5 x uit elkaar gegaan.5 keer!! De laatste x was het menens,hij reed vanaf een klant weer terug naar huis,stopte op een parkeerplaats,en hij wilde niet meer,huilde tranen met tuitten,maar zo'n leven,hij verdiende beter dan dat.Zijn kinderen zorgde ervoor dat hij het bleef volhouden,wilde ze niet missen.
Maar dit leven was gewoon mensonwaardig.Een slaaf van het gezin.
Hij keerde zijn auto,en reed richting zijn ouders,maar nu voorgoed.Hij liet alles achter,waardoor zij zijn spullen als lokaas gebruiktte,hem chanteerde,hij mocht niet moeilijk gaan doen tijdens de scheiding,en hij moest overal JA op zeggen,wat hij dus ook heeft gedaan.Wilde geen gezeik ivm de kinderen.
Daarna is hij in therapie gegaan,hij was compleet zichzelf kwijt,wist niet meer wie hij was,geestelijk helemaal klein gemaakt.

Ik heb haar een keer een persoonlijke brief gestuurd,met alles wat ik niet goed vind gaan,ik hield gewoon voor ogen dat als 2 mensen scheiden,er ook 2 schuldigen zijn,ja toch... hield het keurig hoor,geen zware verwijten naar haar,want dat zou alleen maar tegenwerken.Had haar in die brief ook uitgenodigd om met mij eens rond de tafel te zitten,omdat ik gewoon niet kon begrijpen waar Robin dit aan verdiend had.Nooit meer wat op gehoord.

Ik vond dat ik nu wel genoeg moeite had gedaan,om een ander beeld van haar te krijgen,dan de haatdragende moeder,met een gebrek aan klasse.
Nu was het voorbij met de begripvolle Sandra... Ben zelf ook getrouwd geweest,ook gescheiden,maar om je exman zo als rotte vis te behandelen,en je kids tegen hem opzetten...Never!.. Zo mooi ik het had met mijn exman,zo erg was het hoe zij met hem omging.Ik ontwikkelde nu zelf een soort haat naar haar.Waarom deedt ze dit,wat kon er nou zo erg zijn,dat Robin werd neergezet als een verschikkelijke vent?.. wilde het gewoon begrijpen.Je hoeft elkaar heus niet de deur plat te lopen,maar gewoon alles respectvol.

MAAR ze kon het krijgen zoals ze het hebben wilde... nu was het gewoon klaar!.. Ik wilde alles op alles zetten,om te zorgen dat ONS gezin,krijgt wat het toekomt.Ik kan niet tegen onrecht... dat zit er al van jongs af aan in.Het werd tijd voor een advocaat.Daar heb ik zeker 2 maanden over moeten praatten als brugman.Hij wilde het niet,bang voor haar,bang dat hij zijn kinderen niet meer zou zien,waar ze zo vaak mee gedreigd heeft,het eerste jaar na de scheiding kreeg hij ze ook niet mee,maar je staat als vader machteloos.Toen ik in zijn leven kwam was dat gelukkig stabieler,om de week het weekend,en in de vakantie 2 weken.
Ik stelde hem gerust dat ik nu ook achter hem stond,hij hoefde het niet alleen te doen.Zij was echt geen partij voor mij.ik stond daar ver boven.Laat haar maar driegen,laat haar maar tieren,maar iedereen krijgt wat hij toekomt,zo ook zij... Ze dacht toch zeker niet dat ze al die jaren zou wegkomen met een illegale samenwoning,elke maand weer geld innen,de kinderbijslag om de 3 maanden,,terwijl we ze met kapotte afgetrapte kleding meekregen,wij zelf kleding aan moesten schaffen,terwijl meer dan de helft van zijn salaris bij haar binnenkwam.Ook maakte ze zwart huizen schoon,en knipte met haar verlopen diploma mensen in de avond.En aangezien 2 van de kinderen authistisch zijn,krijgt ze daarvoor ook financiele steun. Tja kinderen praten nu eenmaal;-)We hadden het niet breed,ik werkte 3 dagen,en dat was ook geen vetpot,maar we kwamen rond.

We wisten dat het een zware strijd zou worden...Maar hadden het er voorover.Hij zag eindelijk in dat hij gewoon belazerd werd,en dat zij hem bij de scheiding had uitgekleed...In okt 2006 zijn wij begonnen aan de terugvordering van de alimentatie,dat was het belangrijkste...bijna 800 euro naar vrouwlief,en 500 voor de kinderen..te bizar!...

Joh er zijn in die 3 jaar dat ik met Robin ga,zoveel dingen gebeurd,dankzij haar.Maar dit lijkt me wel ff voldoende om te weten,met wie we te maken hebben.Ik geloof wel dat ik hier meer mijn gram probeer te halen dan Robin..Hij kan gewoon erg slecht tegen ruzies.Ontwijkt liever conflicten.Maar ik draag genoeg strijd voor 2.

We zijn inmiddels bijna 2 jaar bezig,maar ik heb geduld.
En het is te dragen doordat wij het verder goed hebben.