Ik ben een man, dat is mijn probleem

stiekem vind ik alles kut, wat ik ook probeer, ik blijf in mn hoofd met de kutzooi zitten.

Ik ben een man, dat is mijn probleem, vrouwen kunnen 400 dingen tegelijk, mannen niet, die moeten alles 1 voor 1 doen. dat si nu bij mij ookzo, ik moet meerdere dingen in mn leven een plekje geven en dat kan niet, het moet 1 voor 1, maar dat gebeurd niet. dus om van dit alles af te zijn moet ik vrouw worden.... nah, op zich niet erg, ga ik een week lang naakt voor de spiegel staan.

ik snap zelf ook wle dat er in de 3e wereld duizenden kindjes met vliegen op hun gezicht zitten weg te kwijnen voor de camera's van al die goede doelen, maar je eigen ellende is altijd de allerergste die er is.
Ik wil echt niet zileig zitten doen, ik weet zelf ook wle dat ik ooit weer me beter zal voelen, maar ik wil gewoon niet meer. ik wil me nu al beter voelen, ik wil me weer gedragen als ik hoor te doen, dat ik weer leuk mee kan doen, de nieuwe mensen die ik ken laten zien dat ik niet alleen gewoon een aardige gozer ben maar eignleijk ook heel vrolijk en zo..... nu kan ik ergens zitten en overal gezelligheid om me heen, en dan merk ik niet eens dat er iemand tegen me lult omdat ik gewoon voor me uit zit te staren

eignelijk is het niet eerlijk, ikvind dat ik best leuk ben tegen mensen, ik vind dat ik best om andere mensen geef, ik gun mensen ook altijd het beste (meestal) en ik wil er ook altijd wel zijn voor anderen. Dus ik ben over t algemeen een "goed mens"

Daar hoef ik niet beloond voor te worden, maar ik wil ook niet gestraft worden, ik verdien al dit ge-emmer niet, ik verdien gewoon een leuk leven net als de andere mensen die gewoon wel leuke mensen zijn.

Weet je, ik ben best snel tevreden, iedereen zegt altijd: "ik wou dat ik rijk was met n lekker wijf om me heen in een villa en een dikke bmw......"
Ik zeg gewoon: "ik wou dat ik genoeg geld had om rond te komen, een leuk goedkoop autootje, en een leuk flatje. hoef ook geen berelekker mokkel, als ik dr ook maar niet kotsend bovenop lig"

ik meen het, geef mij maar de minimale levensvereisten en ik doe mee, alles wat ik meer heb daarna is alleen maar leuk meegenomen.

Gezeik allemaal, een "cel" in het huis van mn moeder heb ik en een ex die me nog meer wil afnemen dan ze al gedaan heeft zijn de enige 2 dingen waar ik zeker van ben op dit moment.