Ik ben het zat..
even een snel bericht via mijn iPod, sorry voor eventuele spelfouten
Altijd raak ik met mezelf in de knoop.. Iedereen in mijn omgeving weet inmiddels dat ik Nederland een rot land vind sinds ik vorig jaar voor een lange periode naar het buitenland ging en dat ik hierdoor ben veranderd.
In mijn ogen niet heel gek, voor de eerste keer zonder ouders en bekende om je heen. Je moet sowieso zelfstandig worden en dat veranderd je, logisch. Wat ik niet wist is dat ik na deze periode twee goede vriendinnen zou kwijtraken.. Tot de dag van vandaag weet ik niet wat het nu precies was wat ons uitelkaar liet groeien, maar ik moest me erbij neerleggen. Tijdens de periode dat ik ze ht hardste nodig had, waren ze er niet en dat deed me zoveel pijn.. Ik voelde en voel me niet thuis, waar ik me thuis hoor te voelen en ik denk continu aan het reizen en weggaan uit Nederland.. Mede dankzij de keren dat mensen me lieten vallen en de pijn en verdriet die ik hier met me meedraag. Daar was ik voor het eerst helemaal mezelf en leerde iedereen me meteen kennen zoals ik ben, heerlijk is dat..
Vroeger liet ik me ook vaak snel ompraten om toch maar met een ander zijn idee mee te gaan, omdat ik ze niet kwijt wilde of ruzie wilde veroorzaken. Daar ben ik inmiddels gelukkig iets van af gestapt. Maar zoals vanavond had km er weer mee te maken. Ik ga savonds om 21:00u liever niet meer naar de bioscoop, vooral niet nu ik het zo druk heb met mijn schoolwerk.. Ja, ik zit nu elke avond nog tot er uur of elf aan tafel omdat ik persee dat ene ding nog af wil hebben.
Een goede vriendin van me gaat dus graag om 2100u, maar snapt (althans zo voelt het voor me) niet dat ik dat liever gebruik om huiswerk af te maken. Tussendoor maar ok nog zeker genoeg tijd over voor leuke dingen hoor, maar het doet me pijn dat ik nu weer in een rotsituatie beland, doordat ik nu eens een keer míjn zin wil hebben en om 1900u de film pakken. Helaas kwam dot ook niet uit ivm werk, maartoch..
"Wat doe ik toch altijd fout?", vraag ik mezelf zovaak af..
Altijd raak ik met mezelf in de knoop.. Iedereen in mijn omgeving weet inmiddels dat ik Nederland een rot land vind sinds ik vorig jaar voor een lange periode naar het buitenland ging en dat ik hierdoor ben veranderd.
In mijn ogen niet heel gek, voor de eerste keer zonder ouders en bekende om je heen. Je moet sowieso zelfstandig worden en dat veranderd je, logisch. Wat ik niet wist is dat ik na deze periode twee goede vriendinnen zou kwijtraken.. Tot de dag van vandaag weet ik niet wat het nu precies was wat ons uitelkaar liet groeien, maar ik moest me erbij neerleggen. Tijdens de periode dat ik ze ht hardste nodig had, waren ze er niet en dat deed me zoveel pijn.. Ik voelde en voel me niet thuis, waar ik me thuis hoor te voelen en ik denk continu aan het reizen en weggaan uit Nederland.. Mede dankzij de keren dat mensen me lieten vallen en de pijn en verdriet die ik hier met me meedraag. Daar was ik voor het eerst helemaal mezelf en leerde iedereen me meteen kennen zoals ik ben, heerlijk is dat..
Vroeger liet ik me ook vaak snel ompraten om toch maar met een ander zijn idee mee te gaan, omdat ik ze niet kwijt wilde of ruzie wilde veroorzaken. Daar ben ik inmiddels gelukkig iets van af gestapt. Maar zoals vanavond had km er weer mee te maken. Ik ga savonds om 21:00u liever niet meer naar de bioscoop, vooral niet nu ik het zo druk heb met mijn schoolwerk.. Ja, ik zit nu elke avond nog tot er uur of elf aan tafel omdat ik persee dat ene ding nog af wil hebben.
Een goede vriendin van me gaat dus graag om 2100u, maar snapt (althans zo voelt het voor me) niet dat ik dat liever gebruik om huiswerk af te maken. Tussendoor maar ok nog zeker genoeg tijd over voor leuke dingen hoor, maar het doet me pijn dat ik nu weer in een rotsituatie beland, doordat ik nu eens een keer míjn zin wil hebben en om 1900u de film pakken. Helaas kwam dot ook niet uit ivm werk, maartoch..
"Wat doe ik toch altijd fout?", vraag ik mezelf zovaak af..
29 dec 2012
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
zaterdag 29 december 2012 00:46
Het is jammer dat je je hier niet 'thuis' voelt. Door andere personen die jou hebben laten vallen plus het verdriet.
*Knuffel*
Volgens mij doe jij niets fout. Het is de omgeving die jou die indruk geeft.
Jij wilde je graag aanpassen naar anderen. Maar andersom komt in deze situatie niet vaak voor.
Logisch dat jij schoolwerk belangrijker vindt dan een late bios. Tijdens mijn school en opleidingen deed ik ook eerst mijn schoolwerk dan pas de leukere dingen. Ik heb toen ik op de middelbare school zat, bijv. een keer een musical (Romeo en Julia) voorbij laten gaan. Waar ik achteraf spijt van heb gehad. Aangezien de rest van het gezin wel is gegaan. Maar ik zat in een belangrijke tentamen periode en moest dus echt ervoor gaan leren.
Soms moeten we prioriteiten stellen. Als de omgeving dat niet wilt begrijpen is het erg jammer, dat ze dan niet je keuze willen respecteren. Maar er een nare situatie van gaan maken.
Sterkte. Succes met je huiswerk.
En hopelijk nog een fijn weekend toegewenst. -
reddress
zaterdag 29 december 2012 09:10
Bedankt voor je fijne reactie, Lezer!
Fijn weekend -
Ikke
zaterdag 29 december 2012 10:59
Ik ken het gevoel. Ik zou het liefste ook mijn spullen pakken en vertrekken uit dit land!!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 mei 2014 ugh.. ( 4 )
- O 18 okt 2013 abc
- O 14 aug 2013 Antibiotica ( 1 )
- O 07 aug 2013 Blaasontsteking? ( 6 )
- O 24 jun 2013 Maastricht ( 3 )
- O 12 jun 2013 Update
- O 02 mei 2013 zenuwachtig ( 2 )
- O 24 apr 2013 Update vriendschap ( 1 )
- O 24 apr 2013 Vervolg
- O 17 apr 2013 Twijfels ( 5 )
- O 14 apr 2013 -
- O 09 apr 2013 Even rustig aan ( 1 )
- O 04 apr 2013 Tranen ( 7 )
- O 03 apr 2013 Zenuwen ( 2 )
- O 31 mrt 2013 Lief vriendje, ( 5 )