Ik ben ik..

Vandaag is de dag dat ik zo’n gevoel heb dat niemand je accepteert, dat niemand je begrijpt. En dat je het aan niemand kan zeggen, omdat ze er toch geen zinnig antwoord op kunnen geven. Voel me echt chagrijnig en eenzaam. Wil het liefst op het moment zo ver weg zijn, zodat niemand ja kan storen en kan zeiken aan je hoofd!! Wil op een plek zijn waar het rustig is waar je, je hoofd leeg maken. Dat je nergens aan hoeft te denken even geen zorgen maken over dingen of over wat morgen gaat komen. Alles even rustig maken in je hoofd en pas later weer denk aan de volgende zorgen. Heb een klein gedicht dat wel goed bij mij past:

Ik ben ik
Ik ben niet volmaakt
Ik ben niet perfect
Maar zo ben ik
Ik weet wie ik ben
Ik weet wat ik wil
Soms ben ik een prater
Soms ben ik heel stil
Om mij te leren kennen
Moet je dit kunnen leren:


Ik ben wie ik zijn wil
En zo moet je mij maar accepteren !!