Ik ben nog te klein..
Ik zat daar
Haar naast me
Kijkend naar gtst
Vraagt ze me
Hoe gaat het eigenlijk met jou
Ik heb dat verdrongen
De afgelopen tijd
Dus ik denk niet na
En zeg wat ik altijd zeg
Niks
Ze vraagt me
Waarom praat je niet met me
Niks
Ze vraagt me
Je moet leren praten
Dat schiet verkeerd
En ik zeg
Moet jij zeggen
En weer niks
Ik loop weg
Zegt ze
Dat ik weer vlucht
Nu zit ik boven
Me afvragend
WAAROM IK NIET ME BEK OPEN KAN TREKKEN
WAAROM IK DAT EIGENLIJK OOK NIET WIL
Denkend dat ik naar de huisarts moet
Me afvragend wat iedereen van me verwacht
Me afvragend wat iedereen nou van me wil
Ik wil niks
Helemaal niks
Ik heb genoeg geleefd
Ik ben nog te klein
Ik heb te snel groot moeten worden
Ik heb te snel moeten begrijpen
Dat ik er alleen voor sta
Ik ben bang
Niemand die het ziet
Omdat ik altijd doe
Alsof
Ik lach en ik leef
Maar van binnen
Ga ik kapot
Huil ik totdat het bloed
Ben ik eigenlijk al dood
Stukje bij stukje
Brokkelt mijn hoop af
Stukje bij stukje
Wordt mijn hart eruit gezogen
Steeds zachter klopt het
Steeds heviger worden de woedeaanvallen
Steeds erger wordt het verdriet
Ik ben nog te klein
Om dit alleen te kunnen
En toch is dat wat iedereen verwacht
Verwacht dat ik met een grote lach
Het levenspad doorloop
Maar niemand weet
Dat ik allang ergens onderweg
Ongeneesbaar ben gestruikeld
Punkie, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende