Ik ben weer blij

Aan de ene kant heb ik een leuk weekend gehad, maar aan de andere kant ook niet.
Zaterdag heb ik natuurlijk gewerkt en daarna ben ik met mijn oma gaan winkelen. Was heel gezellig. Ik wilde 's avonds ontzettend graag iets doen. Had zin om uit te gaan ofzo. Ik belde MM en die had dus niet echt veel zin om iets te doen en zei dat hij me later wel terug zou bellen. Ik zei dat ik geen zin had om daar de hele avond op te wachten en wel met iemand anders wat zou afspreken. Ik ben toen met Sooitje (bijnaam van vriendin) uit geweest. Het was echt ontzettend leuk. Ik heb de hele avond staan dansen. Het was gewoon een topavond. Ik was lang niet meer uit geweest, omdat dat gewoon niet kon. Rond een uurtje of 3 gingen we weer naar huis en belde ik MM nog even. Hij was in A'dam. Ik vroeg hoe het met hem ging en hij zei dat het niet zo goed ging. Ik vroeg wat er was, maar hij wilde het me nog niet vertellen. Ik zat dus wel een beetje in de stress en vroeg me alleen maar af wat er nou aan de hand was. Ik stuurde hem een smsje dat ik alleen maar aan het denken was wat er nou kon zijn en dat hij me alles kon vertellen en dat ik heel veel om hem geef. Gelukkig belde hij me daarna en hebben we er over gepraat.

Zaterdag had ik met Taatje afgesproken. Ze zou me ophalen met de auto en dan zouden we wel zien wat we gingen doen. We zijn naar de bios geweest en hebben Volle Maan gezien. Ik vond het wel een leuke film. Niet echt heel bijzonder. Je kan je verstand gewoon op nul zetten en lekker genieten. Ik weet niet of ik het leuker vond dan Costa! (Oh ja gister begon de nieuwe serie van Costa!, niet gezien hoor, maar ben wel benieuwd hoe het nu is)
Daarna heeft ze me thuis gebracht en belde ik MM. Het ging nog steeds niet geweldig met hem en ik kreeg de indruk dat hij niet veel zin had om met mij te praten. Ik wilde graag wat met hem afspreken, maar dat wilde hij niet. Later belde ik hem weer om te vragen of hij die avond nog met me mee ging naar A'dam. Niet dus, hij had geen zin. Ik voelde me zo hopeloos toen, ik wist echt niet wat ik moest doen. Voordat ik weg ging belde ik hem nog even. (Ik weet het is verkeerd, maar ik kan het dan niet loslaten!!)Hij wilde niet met me praten. Ik vroeg of hij het goed vond als ik hem 's avonds nog even belde en toen zei hij dat ik dat zelf maar moest weten.

Die avond moest ik dansen in A'dam. Het was echt super. Ik heb lang niet meer zo'n dansles gehad. Het was georganiseerd door mijn danslerares van school. Ze heeft haar eigen project nu. We hebben ruim anderhalf uur gedanst. En daarna ging er nog een dj draaien en waren er live muzikanten. Echt geweldig! Dit is nu elke zondagavond en ik ga er ook zeker elke keer heen. Het heeft me zo'n kick gegeven. Ik kon alles even vergeten. Heb letterlijk al mijn zorgen er afgedanst.
Muziek en dans zijn zo belangrijk voor me. Ik kan er zo goed mijn gevoelens in kwijt, beter dan er over praten.

Toen ik naar huis ging heb ik MM weer gebeld. Maar daar had ik later wel spijt van. Ik heb hem nog nooit zo tegen me horen praten. Hij zei alleen maar dat ik hem met rust moest laten.
Het enige wat ik toen dacht was dat het over zou zijn tussen ons. Ik dacht echt dat hij het niet meer wilde.
Maandag heb ik maar lekker nix gedaan. Ik zat alleen maar in spanning. Wist gewoon niet wat ik moest doen en wat ik moest denken.
Gelukkig wilde hij maandagavond wel met me afspreken. Hij heeft me opgehaald met de auto en we hebben gepraat. Ik heb gezegd dat ik het zo niet kan. Dat hij moet ophouden om zo tegen mij te doen. En dat ik hem absoluut niet kwijt wil. We hebben er heel lang over gepraat. Hij had er heel erg veel spijt van dat hij zo tegen me deed, maar dat hij even niemand wilde zien of spreken. Ik heb ook gezegd dat ik voortaan beter naar hem zal luisteren en hem dan ook gewoon met rust zal laten. (Vind ik wel ontzettend moeilijk hoor) Hij heeft zo veel zorgen aan zijn hoofd en dat weet ik ook wel. Maar ik wil graag dat hij dat met mij deelt. We zijn tot de conclusie gekomen dat we elkaar niet kwijt willen en ervoor willen vechten dat we een goede en leuke relatie hebben. Ik heb wel gezegd dat hij echt niet meer zo tegen me moet doen, want anders hoeft het van mij niet meer.
Ik heb toen even lekker gehuild en hij heeft me getroost en we hebben elkaar heel lang vast gehouden. Ik had hem zo gemist. Gek is dat eigenlijk, dat je zo gehecht aan iemand kan raken. We hebben toen verder een hele leuke avond gehad.

Toen ik in het revalidatiecentrum lag gingen we altijd 's avonds nog met elkaar bellen. Soms wel uren lang. Dan lagen we allebei in bed en dan lekker gezellig kletsen. Nu doen we dat ook nog wel eens en dat doet me dan echt weer denken aan die tijd. Dat bellen is echt iets van MM en mij.
En dat hebben we gisteravond dus ook lekker gedaan. (Kost me wel veel beltegoed, maar dat maakt niet uit!!)

Vanochtend ben ik bij mijn psycholoog geweest. Eigenlijk gaat het wel goed met me. Ik had met haar afgesproken dat ik een brief voor mijn ouders zou schrijven en dat heb ik gedaan. We hebben het vandaag behandeld en ik zal het vandaag aan mijn ouders geven. Ik hoop dat het zal helpen en dat de relatie met hun dan ook wat beter zal zijn.
Het blijft gewoon een vervelende situatie en het sloopt me ook echt. Ik heb soms het idee dat ik gewoon geen steek verder kom zo. Dus ik hoop dat die brief een beetje zal helpen.
Ook zal ik me in gaan schrijven bij de woningbouwvereniging. Dan heb ik dat in ieder geval gedaan en heb ik een nummer. Het betekent natuurlijk niet dat ik a la minute uit huis gaan, maar het is al een stap in de goede richting.

En Claus. Toch wel erg hoor. Maar al dat paars, ik vind het geen gezicht. (Mijn mening)
Mijn oma zit hier vandaag de hele dag en gaat de begrafenis van het begin tot het eind kijken. Nou dat hoeft voor mij nou ook weer niet. Ik kijk af en toe wel een stukje.
En vanavond gaan we dan naar de bios. De fim Ja Zuster, Nee Zuster. Lijkt me echt een leuke film!
Wat ik verder deze vakantie ga doen weet ik nog niet. Lekker rustig aan doen en leuke dingen doen.

Jeetje het is wel een lang verhaal geworden
Tot snel weer!!