Ik blijf op me benen staan, ik ga door..
Ik maak me niet meer druk om mensen met vooroordelen.
het is echter wel jammer dat ze niet zien waarvoor ik vecht.
ik denk te veel na over me leven i.p.v te leven met schijt: ik zie wel hoe het gaat lopen.
ik blijf/bleef hangen in me flashbacks met de gevoelens die me langzaam kapot maken en doormidden breken.
maar daar gaat vanaf nu echte verandering in komen.
ik kan mezelf een soldaat noemen, omdat ik vele oorlogen overleefd heb.
ik draag geen kogelvrij vest, maar toch heb ik al die schoten die op me gelost zijn overleefd.
ik ga nu de verandering maken, ik ga het op mijn manier brengen.
ik loop op het pad, verder en verder.
ik zie steeds meer resultaten waarvoor ik vecht, waarvoor ik het doe.
waarvoor ik leef.
ik loop door, en kijk niet achterom totdat ik alles behaald heb wat ik wil.
ik kan daarna achteruit kijken, en lachen om het leven wat ik had, en wat ik nu heb, wat ik straks zal hebben.
Jorr-001, man, 14 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende