Ik en hakken

In een dronken bui hebben een vriendin en ik samen besloten om een nieuwe stijl te ontwikkelen, zodat alle volgzame mensen er over een jaartje zo uitzien zoals wij hebben bedacht.
Het heet "scrindie". We hebben ons vooral verdiept in hoe meisjes eruit zouden moeten zien.
Dit zijn de eisen anders hoor je er niet bij:
- Altijd een muts op je knar. (je haar doe je dus in 5 seconden)
- Slimfit jeans (dus geeen skinny)
- Een shirt van een concert of festival waar je geweest bent. (of niet geweest bent)
- Lange kettingen met zwaluwen en/of wolkjes zijn ook erg scrindie
- Nagels moeten altijd gelakt zijn en matchen met iets wat je verder draagt
- armwarmers zijn ook erg leuk
- Alle kleuren mogen, liefst niet alleen maar zwart
- Lippenstift is goed, vooral rood
- Verder niet zoveel make-up aub.
- En daarboven een bril (ook al heb je er geen nodig) en in de zomer een grote zonnebril
- En onder dat alles draag je natuurlijk hakken.
Nou was dit natuurlijk niet serieus bedoeld.
Maar toch sprak het idee van hakken dragen me wel aan, aangezien ik altijd op all stars loop.
Ik wilde weleens wat anders. De volgende dag ben ik dus een winkel ingelopen, en daar zag ik een paar leuke schoenen. Ze zaten lekker, waren niet duur, dus nja, vooruit dan maar weer.
Vandaag dus de eerste kans gehad om ze te dragen. Ze deden een beetje pijn terwijl ik liep, maja, het boeide me niet zoveel.
Tot ik in de klas zat en een klasgenootje vroeg of ze even de tattoo op mn enkel mocht zien. Ik trek dus die broekspijp n beetje omhoog, zit mn hiel helemaal onder met bloed
Gatverdamme.. En het ging steeds meer pijn doen.. Ondertussen nog een paar pleisters gehaald maar die halen de pijn natuurlijk niet weg..
Smst er een vriend dat hij het zo kut vindt om zo lang in de rij te staan 0_o Dus? ik loop hier op straat met een bebloede hiel! Maar okee.. Muziek in je oren en doorlopen was het beste wat ik op dat moment kon bedenken.
Nu maar weer gewoon mn allies aan =')