Ik geef er weer aan toe
Ja ik ben het gelukkigste meisje van het land,
Waarom voel ik dan toch nog constant,
Een gevoel van verdriet dat me bekruipt,
Achter elke vriendschap toch een traan sluipt.
Zorgen die m'n hoofd op hol doen slaan,
Waarom ik ineens nergens meer heen wil gaan,
School, werk, vrienden, alles...
En dan toch zo'n luiwammes.
Want hoe ga ik dat doen...
Ach deze zorgen zijn voor morgen,
Ik kruip terug in bed,
En geef m'n vriend een dikke zoen.
SadGirl112, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende