Ik HAAT je maar ik HOU van jou
Niemand weet wat er van binnen zit
Hoe het voelt
Het voelt niet meer als thuis
Ze zijn mijn ouders niet
Het voelt niet meer als liefde
Niet voelt meer als liefde
Niet sinds jij zo maar poeff verdween
Ik wil je nog 1 keer vertellen wat er dwars zit
’s Avonds sta ik onder de douche
Me gedachten dwalen af
Kijk terug op de dag
Besef dan dat het niet meer gaat
Dit kan niet zo verder
Dit is het moment waarop ik je steun nodig heb
Maar je bent er niet
Ik kan je niet bellen
Ik kan niet even bij je langs gaan
Omdat je besloten hebt om mij niet meer te zien
Waarom kon je niet een keer aan mij denken en niet aan jezelf?
Waarom trek je je zoveel aan van anderen?
Wat maakt dat nou uit?
Het is toch jou leven?
Blijkbaar waren dit te veel vragen
En wilde je ze niet beantwoorden
Maar toch wil ik je zeggen dat ik je HAAT
Maar ik HOU van je
Waarom ligt me hart bij iemand die dat niet zo ziet?
Die alleen maar aan z’n imago denkt?
Ben ik zo afschrikkend?
fearless
fearless, vrouw, 17 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende