Ik haat schaatsen

Vandaag was het ook voor mij tijd om de ijzers weer eens uit het vet te halen. Of uit een kartonnen doos, dat doet er niet toe. Vandaag zou ik –zo goed en vooral kwaad als het zo gaan- gaan schaatsen. Het vriest al anderhalve week lekker door, dus het ijs zou het moeten houden. Een van mijn betere vriendinnen kwam om 3 uur langs, warempel, ze was op tijd! Komt niet vaak voor, waarschijnlijk was ze een beetje aangeslagen door de kou. Glij-ijzertjes in een tas, muts op het hoofd en een rode kleur op de wangetjes, nog niet helemaal wakker van de vorige avond stappen. Samen liepen we richting bevroren meer. Ik gaf als snel toe geen kloot om schaatsen te geven, maar dat ik mezelf verplicht had dit natuurijs niet aan m’n neus voorbij te laten gaan. Voor mij was het nog steeds water, alleen dan koud, hard en glad.

Eenmaal bij het meertje aangekomen waar we zouden schaatsen, waren we bij lange na niet de enige die onze ijzertjes wilden onderbinden. Een massa aan mensen stond op schaatsen en gleed aan ons voorbij. Het kudde gedrag van de doorsnee Hollander was weer sterk aanwezig. Zo sterk dat mensen zonder schaatsen alternatieven zochten. Mensen op fietsen, ski’s winkelwagentjes en zelfs eetkamer stoelen probeerden het schaats gedrag van de gefortuneerde schaats bezitters te kopiëren. Ik besloot mijn kudde gedrag te uiten door al mekkerend als een lam het ijs te betreden, wat leed tot verontwaardigde gezichten, omgedraaide hoofden en bevroren glimlachen. Het was best gezellig op het ijs. Hier en daar stonden groepen mensen, al samenscholend te zeuren over de kou. Kennelijk hadden ze niet door dat ijs en kou nogal strak samen gaan. Ach, een mens moet wat te zeuren hebben. Nadat we enkele slagen hadden geschaatst en ons suf gelachen hebben over schuivers van onze medeschaatsers besloten we het ijs te verlaten. Het was veel te druk, het ijs was niet fijn en onze voeten deden vooral enorm veel pijn. Het enige leuke aan dit schaatsweer is de warme chocomelk met rum die m’n moeder zo goed kan maken. Broeikaseffect, waar ben je als ik je nodig heb?

Cheers,

Joint.



11 jan 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende