Ik lach *gedicht*
ik lach
maar niemand ziet de pijn
de ongeheelde wonden en littekens
die van buiten onzichtbaar zijn
ik wacht
zie donkere wolken die aan blijven zwellen
hoor in stilte de verhalen
van mensen die over zonlicht vertellen
ik zoek
en wacht op de rust die ik blijf wensen
niet langer gekweld door
de duisternis en kwaadwillende mensen
ik lach
omdat ik mijn tranen niet wil delen
draag een machteloos gevoel
onderga hoe vreemden mijn dromen stelen
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende