Misschien moet ik eens een nieuwe tactiek in mijn leven gebruiken. Wellicht is minder denken en goede voor mij. Want ja, ik ben een over denken en bekijken dingen altijd van 2 kanten, of wellicht nog wel meer kanten. Zo heb ik mijn leven tot nu toe geleidt en dat ging wel oké, behalve dan dat ik nog wel eens onderuit ging, maar daar tegenover ben ik een soort kat, want ik ben nog altijd op mijn pootjes terecht gekomen.
Ik bekijk heel mijn leven dus vanuit 2 kanten, wit en zwart, goed en slecht, links en rechts, a en b, 1 en 2. En dat is best vermoeiend, want ik ben dus een enorme twijfelkont. Ik ben 19 jaar en de twintig (nadruk op de tig) begint nu toch in zicht te komen (minder dan een maand zelfs nog). En ik ben het zat dat ik altijd maar zo twijfel. Natuurlijk wil ik wel alles vanuit een zo door dachtmogelijk standpunt benaderen, maar dat overanalyseren, dat hoeft niet meer.
Het hoeft allemaal niet zo zwaar, niet zo moeilijk.
Of het simpel weg zo dat ik me gewoon goed voel, wellicht de chocoladeletter van Sinterklaas die zijn werk doet of wellicht toch dat kat zijn idee.
Samengevat: ik durf mezelf in de ogen te kijken en mezelf de hand te schudden. Ik leef. En dat is het enige waar ik me echt mee bezig hoef te houden. ( en een beetje met school dan
)