jawel nog steeds leef ik
maar blij ben ik nog steeds niet
vandaag is mijn beste vriendin weer naar het ziekenhuis geweest
en heeft te horen gekregen dat het wel vooruit gaat maar niet hard
ze mag nu nog vrijwel niets
het is moeilijk om haar te steunen
maar iedereen doet hard zijn best
niet dat ik probeer zielig te doen
maar voor de omgeving is het ook geen pretje
het is zwaar
maar we doorstaan het
vooral heb ik respect voor haar ouders
zij moeten al ruim 3 maanden voor hun 17 jarige dochter zorgen die niet kan lopen
haar arm en been zijn namelijk verbrijzeld
er zitten nu pennen in, zodat het bot weer aan kan groeien
meid, hoe zwaar je het nu ook hebt, we zullen je blijven steunen
hopelijk is de volgende keer dat je terug kumt van het ziekenhuis heel goed nieuws
meid, ik wil weer met je stappen, ik wil weer met je winkelen, ik wil de oude jij terug
meid ik zie je eigenlijk nog maar heel weinig, en dat doet pijn
jij was de gene die ik iedere dag zag
jij was de gene aan wie ik mijn verhaal vertelde al kwam ik thuis
je stond altijd voor me klaar
nu doe je dat nog steeds, je doet er heel erg je best voor
maar het is niet allemaal meer mogelijk
je bent afhankelijk geworden van andere mensen
en elkaar iedere dag zien is ook gewoon niet meer mogelijk
meis aub wordt heel snel weer de oude
ik mis de vrolijk rondspringende sjaar
kusj Natas