Ik leef nog!
IK BEN TERUG VAN VAKANTIE
En hoe! Het was zeker geen relaxete vakantie. Met 15 andere, zeer eigenzinnige, figuren naar het verre Italië afreizen gaat niet zonder problemen.
De eerste stop van mij en 5 anderen was in het mooie Tirol. Om 1 uur 's nachts konden we nog een klim maken, 500 meter omhoog over de bergpas. Aangekomen op het skipark, waar overigens geen lamp brandde, hebben we ruim 2 uur gezocht naar een (levend) gezicht met enig vermogen tot het spreken van een taal buiten hun vertrouwde Italiaans die ons kon vertellen wat de cryptische beschrijving 500 meter lager verkregen geplakt aan een keybox nou werkelijk betekende. Het leek wel een dropping. Om 3 uur waren we bij onze kamer. We dronken wat biertjes en vielen om 5 uur in slaap.
Dagen later zijn we doorgereisd naar onze eindbestemming in Toscane. Onderweg wat meertjes bezwommen, steden belopen, autowegen bereden.
Ooit gehoord van het vierde-dag-syndroom? Iedereen had het. Vanaf toen was het plezier er wel af. Laatste ochtend, tas inpakken en vertrekken. We reden zo ver als we konden maar strandden opnieuw in Tirol, InnsBruck zelfs! Met een booking van een vier-sterren hotel op zak gingen wij de nacht in na een mega goede prosecco op het terras.
Ohja, we rezen in een cabrio. Ik ben kenmerkend bruin geworden.
Het overleven voorbij, nu thuis.
Alles wat ik deze twee weken aan verplichtingen heb ontweken kwamen nu op me af. Internet werkte niet mee, telefoon werkte niet meer. Ellende. Vier uur verder en alles is gefixet. Ik kan nu eindelijk beginnen aan het bewerken en versturen van de BBQ organiseren en de Italiaanse Limoncello opdrinken. Het leven gaat wel goed.
Mijn scharrel? Dat gaat nog veel beter maar is ook iets voor later. Eerst hem maar weer zien.
Ohja, Bergpassen en bijna dood ervaringen? Die gaan hand in hand toch? Ik leef nog!
Myrae, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende