Ik&mijn acties1[ik weer door de bocht]

Ik weer hoor met mijn ideeën...

Gister moesten we om kwart voor elf op de kamer zijn. R, M, J en ik waren nog op de groep. E stond nog onder de douche. Grl was naar beneden, wij waren nog boven. Kom ik weer door de bocht; "hey.. als we nou allemaal hier blijven zitten, kijken hoelang het duurt voor ze het door heeft?!!".

Dus ik achter de bank (is echt mijn plekkie, heb er een keer een uur achter gelegen toen ik mijn kamer op moest ruimen, ze konden me niet vinden dus ze hadden bijna de BD gebeld, ware het niet dat ik besloot om de stagaire een hartverzakking te bezorgen zodat ik gevonden zou worden). Maar we waren met z'n vieren dus niet iedereen kon een goede plek vinden. Dus zijn we uiteindelijk (net voordat grl nar boven kwam) met z'n allen in de meterkast gaan zitten/staan.

Stonden we daar, hutje mutje. E kwam nog naar beneden, zei weltrusten tegen grl en wij stonden daar maar, konden alles horen. En grl steeds gefrustreerd vloeken omdat er op de pc kennelijk iets niet wilde lukken. Ineens horen we een pprrrrtttffff... "BAH! wie deed dat?" had M een scheet gelaten. En wij lachen, zo zacht mogelijk. De tranen rolden over mijn wangen! Vervolgens stootte ik m'n hoofd, dus de hilariteit was compleet.

Vervolgens stiekem naar de buurgroep geslopen, terwijl grl nog op kantoor zat. Vervolgens daar de trap naar beneden genomen en bij de voordeur gaan roken. Vervolgens weer naar boven geslopen. Ik nog helemaal door onze groep, om te kijken waar grl was. Gelukkig ging net de printer aan toen de traptreden -die waar ik eigenlijk niet op had moeten gaan staan- gingen piepen. Nog maar een keer roken, toen lag grl in bed dus was de kust veilig, altans dachten we. Het bleek dus niet zo te zijn.

Wij op de bank bij de buurgroep, met de koektrommel op tafel. Komt er ineens iemand naar boven. Ik vlieg achter de bank, R. vlucht naar de keuken en M. denkt dat het J. is en loopt recht op grl af, met z'n mond vol koek. "Wat heb je in je mond? wil je dat nu even uitspugen?!!" M zwijgt... "doe je dit vaker?" het antwoord was een op de lagspieren werkend onschuldige "nee". En ik zat daar achter die bang, m'n lachen in te houden en de koek snel in m'n sokken te stouwen. "Als je honger hebt kun je beter een boterham nemen", naar boven nu". Oei!, ze vond het echt niet grappig, wat de situatie alleen maar komischer leek te maken.. Vervolgens ging ze de koektrommel opruimen... in de KEUKEN! en daar zat R. dus. "Wat kinderlijk zeg, naar boven!", hoorde dat R. moeite moest doen om niet te lachen.. en ik ook! Ik zat daar nog steeds. Grl sloot toen alles weer af. Dus ik denk; pfieeuw! overleefd!. Nou... niet dus, ineens haar hoofd om het hoekje van de bank: "nog zo'n kinderlijke, naar boven jij!". En ik met zo'n grijns zwjgend langs haar heen (eens in je leven moet je toch een keer gesnapt worden, best een prestatie dat ik dat een halfjaar heb weten uit te stellen!). Toen ik de trap op liep kreeg ik nog een: "gedraag je naar je leeftijd" gebrom achter me aan.