liefste Yvet,
waarom jij?!
dat is een vraag die niemand van ons kan beantwoorden.
je kwam in november terug van de uitwisseling - waar ikzelf
helaas voor was uitgeloot. de laatse keer dat ik je gezien heb kan
ik me amper herrineren. je was pas net terug uit italie..
je voelde je niet lekker een paar dagen daarna, en op een vrijdag
ging je met spoed naar t ziekenhuis.
je had een infectie aan je longen.
na 2 maanden moesten ze het opgeven, het zou niet
meer goed komen. je weet er zelf niks van, want je was in coma.
ze hebben je laten inslapen.
het kwam zo hard aan, niet alleen op mij, maar op iedereen
van school en in je omgeving.
er is een lege plaats in de klas die niemand kan
innemen, het blijft jouw plekje.
het is nu een dikke 5 maanden geleden, maar nog denk ik
elke dag aan je, en laat ik de herrineringen samen voortleven.
vorige week zou je 16 zijn geworden, we hebben je allemaal herdacht.
ik hoop dat waar je ook bent, dat je het daar leuk hebt.
en laat je spontaniteit met je vrolijke lach en kwebbel voortleven.
ik mis je