ik moet maar en ik moet maar...
Ik heb t idee dat t ik nog wel even bijf dobberen zo....
Je zou me moeten zien, vooral smorgens. Ik tril helemaal, zon zenuwachtig, nerveus gevoel heb ik.. Niet normaal.
Ik moet steeds stukjes opnieuw schrijven omdat ik door t schudden de verkeerde knopjes indruk...
Ik schijn weer vrij normaal te doen tegen anderen, maar ik heb juiist t idee dat t slechter gaat....
Ik heb zelf steeds meer t idee dat ik doordraai...
Ik wil rustig worden.
Ik wil dat dit allemaal zo snel mogelijk weggaat, t lukt niet meer, t lukt niet meer maar ik moet maar en ik moet maar...
Zo gek word je ervan, t stopt niet, en ikzelf ook niet, dus heb geen keus en moet alles maar voelen en meemaken
Ook al wil ik t niet...
Klereleven, bah..........
Laat er effe 1 leuk ding gebeuren, leuk voor mij dan he.. Ik kan t wel gebruiken.
Maar wat he? Wat vind ik leuk genoeg nu.... Pffff, zucht....
Elke dag hetzelfde liedje, eerst mezelf dwingen om uit bed te gaan, dan die pillen om proberen rustig te worden... En dan afleiding zoeken tot ik weer ga slapen...niet echt iets waar je jaloers op bent he?
Ik zit nu op 2 weken seroxat,.... Volgens mn moeder werkte t vorigee keer nu al, de dokter zegt dat ik op de helft ben, en die vrouw van t riagg, zei dat t wel 6 weken kan duren... Ik hoop nu dus op de voorspellig vam de dokter, want die van mn moeder klopt niet meer.
Maar goed,....... Hier gaan we weer.... De dag is begonnen.
Mr Happy, man, 48 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende