Ik, niemand anders
Ik herken mezelf niet meer als ik in de spiegel kijk. Daarom sla ik die tot de spiegel gebroken is of in scherven ligt.
ik herken mezelf soms niet meer, hoe hard, of juist hoe soft ik reageer. Hoe ik gek wordt. En hoe ik juist innerlijke rust vind.
soms denk ik: ben ik weer bij het begin? Ben ik weer die oude jongen? Wordt ik weer zoals vroeger?
dan krijg ik hier en daar signalen, en antwoorden. Van mezelf, van anderen, dat ik juist veranderd ben.
dus hierbij zeg ik:
"ik loop niet meer achterop maar ik sta voor.. Mijn verleden met problemed en fouten zijn vanaf heden niks meer dan een achtergrond koor,,
ik laat me zien zoals ik ben. Ik laat me zien zoals ik wordt. En ik keer me rug om naar wat geweest is. Zodat ik alleen mijn blik gericht heb op zal komen met de dag. Wachtend op die ene lach...
Aangezien ik niet geslapen heb, nu even een tukkie in de trein doen.
Jorr-001, man, 14 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende