Ik voel dat ik er ben... Ik besta!

Op sommige momenten voel ik de aanwezigheid van mezelf.
Ja, klinkt raar, maar zo voel ik het.
Dan zie ik mezelf van boven, wat ik doe, wat ik zeg.

Ik voel gewoon dat ik er ben
En wat iedereen ook mag zeggen over mij ;
Ik besta!
Ik ben geen niemand.
Ik ben Jessica, Ik besta!

Iedereen levert maar kritiek,en van kritiek kun je leren.
Maar van kritiek kun je ook kapot gaan.
Mij krijgt niemand meer kapot..
Want ik besta!
Lever gerust maar kritiek, ik zal ervan proberen te leren, ik zal proberen er iets van te maken.
Maar ga me nou niet kapot staan te maken.
Wat win jij daar nou mee?
Dat je je beter voelt?
Sta je hoger dan mij?
Nee, sorry.
Jij bent net zoals ik,
Een mens.
Met dezelfde binnenkant!
Al zal de buitenkant natuurlijk wel verschillen...

Waarom haal je me zo naar beneden?
Doet het je plezier?

Waarom kwets je mij?
Al lijken je woorden zo onschuldig voor de buitenwereld, verminken ze mij diep van binnen.

Maar je krijgt mij niet meer kapot.
Niets wat jij zegt of doet kan mij meer deren.
Je was de wereld voor mij, hoe kon je in een hel veranderen?
Waarom is dit zo afgelopen?
En waarom voelt deze einde toch zo vertrouwd?

Jij deert mij niet meer.
Ik besta.
En jij bestaat niet.

Je bent een en al schijn voor mij.
Een vage herinnering die ik langzamerhand zal vergeten.

Ik besta...
En jij niet.


Want ik voel dat ik er ben, al voel ik dat jij er ook nog bent.
Geen woorden van jou zullen mij nog van binnen verscheuren,
Mijn hart uiteen rukken en mijn ziel vertrappen.
Jij bestaat niet meer voor mij.
Ik kan je geen lucht noemen, want zonder lucht zou ik niet kunnen leven..
Ik kan je geen flikker noemen, want daarmee discrimineer ik andere mensen.. en mezelf voor de helft.
Ik noem je maar gewoon Niks.
Want dat is ook wat jij bent voor mij.


Ik besta... En jij niet!


verliefd
16 jan 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van JesSaa
JesSaa, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende