Gisteravond was de vriend van me moeder weer vreselijk kwaad. Ik word er echt gek van.
Ik deed niks verkeerd. Geen strakke truitjes geen make-up. En ik begon ook niet over jongens! Maar toch zat hij weer vreselijk irritant te doen. Ik heb gewoon de hele tijd gehuild.
Gelukkig woont hij niet bij ons en hij is toen naar huis gegaan.
Ik wil gewoon niet meer dat hij telkens zo kwaad word. Ik voel me verschrikkelijk en het ergste is dat ik denk dat het aan mij ligt.
Ook als zegt me moeder van niet. Ik moet wel zeggen dat ze het harstikke goed voor me opneemt. Zij begrijpt me veel beter als hij
Ik mag ook veel meer van haar. De vriend van me moeder is gewoon harstikke bezorgt om mij en wil me zo klein mogelijk houden. Maar dat lukt gewoon niet want ik ben al 13 en geen klein kind van 10. Hij heeft nog hele ouderwetse ideeen van het leven ik mag geen string dragen ik meot met tenten lopen( ook al doe ik dat nooit) Ik mag selfs geen mascara op( ik doe het wel en als hij komt haal ik het er snel vanaf.)
Ik voel me steeds verschrikkelijker en ik klap soms ook helemaal dicht omdat ik bang voor hem ben.
Gelukkig heb ik nog niks geks gedaan bijv( snijden weglopen of zelfmoord) Ik durf die dingen ( GELUKKIG)niet. Meestal ga ik naar me kamer toen en lig ik te huilen. Ik heb dit tegen niemand verteld omdat ik niet so goed weet hoe ik het iemand meot vertellen. Ik seg dit nu pas want ik sit alleen in de woonkamer.
Ik zou willen dat me moeder bij hem wegging of dat hij zou veranderen. Maar mijn moeder vind het vreselijk om hem 8ter te laten want hij heeft dan helemaal niemand meer
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Een licht puntje is dat er in me nieuwe klas heel leuke en lieve meiden zitten. Veel beter als vleder jaar want daar voelde ik me niej thuis.
maar ik ga weer kmoet weer huiswerk maken
kben wel blij dat ik het hier heb gesegd anders krop ik het alleen maar op
kus