ik voel weinig
sinds ik weer aan de medicijnen ben voel ik me alleen nog maar leeg
kan niet meer huilen terwijl ik me wel vaak alleen en verdrietig voel
zelfs met al mijn vrienden om me heen voel ik me eenzaam
het knaagt aan me
dringt door tot in mijn dromen die snel veranderen in nachtmerries
rook een joint dan voel ik me wel goed voor even dat wel maar goed
dat is ook geen oplossing
ik zou willen dat ik niks meer voelde geen verdriet niks meer
maar dat bestaat niet
niet nu niet nooit
en toch moet je doorgaan je kan gewoon niet stoppen
soms lijkt me dat wel wat effe alles op pauze en alles op een rijtje zetten
dunkelheit, man, 40 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende