Ik wil niet gaan slapen.

Ik wil niet gaan slapen. Want als ik ga slapen weet ik dat als ik morgen weer wakker word het weer een dag wordt zoals alle andere dagen. Een dag waarop ik me dood verveel, waarop ik alleen maar aan jou zal denken en tranen in m'n ogen zal krijgen. Een dag waarop ik sacherijnig wordt en waarop ik ruzie krijg met m'n ouders. Een dag zoals alle andere dagen. Ik zal wakker worden met tranen in mijn ogen, de droom die over jou zal gaan zal ik de hele dag met me meedragen. De tranen zullen 's avonds weer over m'n wangen rollen wanneer ik naar bed zal gaan. De gedachtes die door m'n hoofd gaan, de wensen die ik doe en de dromen die ik droom zal ik bij me dragen. En elke keer dat ik eraan terug zal denken zal ik weer tranen in mijn ogen krijgen. De hoop dat er ooit een ons zal zijn is weg aan het vagen. De wens dat er ooit een ons zal zijn wordt steeds sterker en de dromen worden steeds meer en erger. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik vind je leuk, leuker dan leuk maar er zal nooit een ons zijn. Ik zal je moeten vergeten hoeveel pijn dat dan ook doet. Ik zal je moeten vergeten en hopen dat de pijn uiteindelijk ook verdwijnt.

Ik wil niet gaan slapen want de tranen waarmee ik mee in slaap zal vallen zullen er morgen ochtend ook weer zijn. De dromen over jou en mij zal ik de hele dag mee dragen met de tranen in mijn hart.

Ik wil niet gaan slapen zonder jou aan mijn zijde. Zonder te weten dat jij er zal zijn zal ik nooit meer kunnen slapen zonder tranen.