Ik wou dat ik je nooit had gekend..
Ik heb het gedaan.. Trok het niet meer ben naar z'n huis gefietst.. Behalve zijn auto stond er ook een Busje met ladders.. Ik bedacht dat ie wel van z'n bedrijf zouden zijn.. Alle rolluiken zaten potdicht zoals gewoonlijk.. Ik zag wel door een kleine opening dat het licht in de keuken brandde .. Ik had goede hoop en ondanks de rillingen die over m'n lichaam liepen had ik goede moed.:
Te vergeefs.. Heb er een kwartier aan de bel staan trekken.. Er werd niet open gedaan.. Ik dacht wel iets te horen.. Maar geen gehoor.. Ik ken tim en als tie geen zin heeft om open te doen doet ie dat ook niet.. Een x toen ik daar sliep en zn zus stond s ochtends aan de deur on te komen schoonmaken heeft ie ook laten staan.. ze heeft een half uur staan gillen en bellen en bonken op de deur en de ramen.. tim voelde zich niet geroepen om open te doen.. en uiteindelijk ging ze weg.. Dus ook ik gaf het op.. ik weet hoe koppig hij is.. Toen ik het na een kwartier opgaf en wegfietste zag k dat het keukenlicht uit was..
Wat dacht ik wel.. Dat alles zou goedkomen? Dat ie zou veranderen nu dat ie wist hoe veel ik van hem hield.. Het maakt geen verschil meneer doet nog steeds waar die zin in heeft en is nog steeds dezelfde harde man die me buiten sluit.. Hij maakt mij helemaal kapot en ik laat het nog toe ook met m'n domme kop.. Ik wou echt dat ik hem die avond anderhalf jaar geleden nooit was tegen gekomen.. Dan hadden we elkaar nooit leren kennen had ik nooit van hem gehouden had ik me nu niet zo ellendig gevoeld..
Want nu kan ik je niet meer vergeten.. En kan ik niet meer zonder je ..
green-eYeS, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende