In de doofpot.
Ik weet niet of ik hierover moet schrijven, want het zijn verlangens die ik liever onderdruk en nooit een uitkomst laat hebben. Waarom verlangt een mens dingen die alleen maar tot slechte dingen kunnen leiden?
Als ik het opschrijf weet ik zeker dat ik spijt ga hebben, omdat ik het al bijna van me af heb gezet. Waarom voel ik dan toch die drang het op te schrijven? Zo belangrijk is het toch niet? Al dacht ik dinsdag nog van wel?
Waarom wil ik constant leuk en aardig gevonden, door alles en iedereen? Waarom wil ik door bepaalde mensen meer dan leuk gevonden worden, al heb ik geen sterke gevoelens voor die personen? Ik ben een eigenwijze egoïst.
Alleen op vrijdagavond ben ik leuk. 's Zaterdags ook, soms, maar verder nooit, in het echte leven dan. Ik kan schrijven wat ik wil, maar het helpt geen zier. Ik vind mezelf alleen leuk als andere mensen mij ook leuk vinden en daar moet ik wat voor doen.
Mijn humor snapt niemand. Althans, niemand van onder de 25 en boven de 40. Mijn humor is raar, kinderlijk en totaal ongegeneerd. Ik vind het leuk om uitgelachen te worden om een vreemde opmerking, maar dan moet dat snel weer omslaan in waardering.
Die momenten zijn er weinig, die zijn er té weinig en daarom blijven ze me bij. Hoe kan ik zo'n moment ervaren als ik elk vrij moment in mijn kamer doorbreng? Hoe kan ik ze ervaren als ik mijn vriendinnen niet genoeg vriendin vind om ze mee te vragen, waar dan ook heen?
Mijn leven is mislukt in de manier waarop ik graag zou willen hoe het zou zijn. Op dit moment ben ik keihard op zoek naar een tussenweg, misschien dat ik van die 25 af moet zakken. Ik heb het je afgeraden, Zuzka, en ik raad het mezelf ook af. Misschien heeft het dan weer een beetje zin.
Als ik het opschrijf weet ik zeker dat ik spijt ga hebben, omdat ik het al bijna van me af heb gezet. Waarom voel ik dan toch die drang het op te schrijven? Zo belangrijk is het toch niet? Al dacht ik dinsdag nog van wel?
Waarom wil ik constant leuk en aardig gevonden, door alles en iedereen? Waarom wil ik door bepaalde mensen meer dan leuk gevonden worden, al heb ik geen sterke gevoelens voor die personen? Ik ben een eigenwijze egoïst.
Alleen op vrijdagavond ben ik leuk. 's Zaterdags ook, soms, maar verder nooit, in het echte leven dan. Ik kan schrijven wat ik wil, maar het helpt geen zier. Ik vind mezelf alleen leuk als andere mensen mij ook leuk vinden en daar moet ik wat voor doen.
Mijn humor snapt niemand. Althans, niemand van onder de 25 en boven de 40. Mijn humor is raar, kinderlijk en totaal ongegeneerd. Ik vind het leuk om uitgelachen te worden om een vreemde opmerking, maar dan moet dat snel weer omslaan in waardering.
Die momenten zijn er weinig, die zijn er té weinig en daarom blijven ze me bij. Hoe kan ik zo'n moment ervaren als ik elk vrij moment in mijn kamer doorbreng? Hoe kan ik ze ervaren als ik mijn vriendinnen niet genoeg vriendin vind om ze mee te vragen, waar dan ook heen?
Mijn leven is mislukt in de manier waarop ik graag zou willen hoe het zou zijn. Op dit moment ben ik keihard op zoek naar een tussenweg, misschien dat ik van die 25 af moet zakken. Ik heb het je afgeraden, Zuzka, en ik raad het mezelf ook af. Misschien heeft het dan weer een beetje zin.
03 mrt 2007
- meld ongepast verhaal
-
blabla (opgeheven op 23-7-2011)
zaterdag 03 maart 2007 19:50
Bepaalde dingen klinken erg herkenbaar.. Zoals het jezelf in de zeik nemen.. En (ook al ken ik je niet irl) mag je graag hoor!
-
*wanted*
zondag 04 maart 2007 12:07
eens met de reactie van bla
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 31 okt 2007 en... weg! ( 1 )
- O 30 okt 2007 Het spijt me. ( 2 )
- O 30 okt 2007 Torn cocoon. ( 1 )
- O 29 okt 2007 Alweer? Ja. ( 2 )
- O 24 okt 2007 Houden van ( 1 )
- O 20 okt 2007 Iets bekennen. ( 1 )
- O 19 okt 2007 Swirl ( 2 )
- O 06 okt 2007 Jeanne in een auto. ( 4 )
- O 03 okt 2007 Medium Chicken Döner, ( 8 )
- O 30 sep 2007 Jôh
- O 29 sep 2007 Sla Mij! ( 7 )
- O 29 sep 2007 Vraagje
- O 29 sep 2007 Meelijdilemma. ( 3 )
- O 25 sep 2007 Again trouble op MySpace ( 6 )
- O 22 sep 2007 Tijd? ( 5 )