ave,
enkele dagen geleden vond ik in een klein onbeduidend stoffig boekwinkeltje,
een mooi exemplaar van ''Dante Alighieri's hel'' uit de midden van 1800,
dat is de eerste boek uit zijn reeks van drie boeken,
van de ''goddelijke komedie''
maar dat hoef ik natuurlijk de meeste mensen niet uit te leggen...
met een grote grijns pakte ik de grote boek van de schap,
blies de stof ervan af ,
en opende vervolgens vol gespannen het boek,
om te kijken hoeveel hij mij zou kosten...
normaal kost deze boek van deze grote,kwaliteit en in de staat waar hij in verkeerde,
meer dan 100, en in bepaalde antiquaars zelfs meer dan 300 euros...
maar een hoger macht besloot dat ik hem voor 30 euro mee mocht nemen...
de eigenaar van het winkeltje,
vond dat het boek zo'n onhandzaam exemplaar was ,
en bovendien stond de boek blijkbaar daar jaren...
''op mij te wachten...''
nu wou ik altijd deze boek nog eens hebben,
niet alleen omdat deze boek tot een van de grootste literaire meesterwerken word gerekend,
maar ook omdat mijn opa een exemplaar ooit bezat...
mijn opa was iemand die graag filosofeerde en wat ruimer dacht over wereldse en niet wereldse zaken dan mijn oma,
die extreem katholiek was...
toen ik een klein jongetje was, mocht ik soms stiekem in dat boek van mijn opa kijken,
want owee als mijn oma er achter kwam...
ik begreep de teksten niet, maar ik vond de oude gravures die voorstellingen uit de hel weergaven,
zeer fascinerend...
en soms legde mijn opa me uit, wat dante's hel kon betekenen...
hoe hij in zijn werk zeer hoogmoedig ,zeg maar echoistisch is...
want hoewel hij voor''de schimmen van de verdoemde zielen'' wel medelijden toont ,
is het selectief medelijden...
als de schimmen hem namelijk vragen om herziening van de opgelegde straffen, wijst hij dat bars van de hand...
er is sprake van een selectief medelijden, van willekeur...
hij blijkt ongevoelig te zijn voor berouwvolle schimmen,
die spijt hebben van hun gepleegde daden...
dat maakt hem arrogant en roept de vraag op naar wat zijn bedoeling met de hel is.
schuld en boete bij dante
het leerdicht heeft tot doel om te laten zien hoe wij stervelingen de fout in kunnen gaan...
dante wil ons laten zien wat het is om te zondigen en wat er voor nodig is om de zonde te vermijden. Door zijn vertelling wil de dichter ons waarschuwen en om ons te vermanen tegen verleidingen...
echter kan hij dat zelf niet altijd, al denkt hij van wel...maar genoeg over de inhoud en visies over de boek ...
zo als je al eerder kon lezen, vond ik het boek als klein jongetje fascinerend,
echter kon ik hem alleen in het geheim lezen en bekijken , net zo als vele ander boeken,
in mijn opa's kleine kamertje ...
echter op een goede dag was ik iets te onvoorzichtig geweest en kwam mijn oma erachter,
schreeuwend en slaand,woedend
had ze me letterlijk meegesleurd naar de kerk en ik
moest aan god vergeven vragen van haar,
omdat ik een verboden obscure werk had gezien, die de spot met onze christelijke heer volgens haar dreef...
en de boek van mijn opa ? die was natuurlijk verdwenen...
ik was een lange tijd woedend op haar...
maar nu neem ik mijn oma helemaal niets meer kwalijk,
in haar onwetendheid weet ik dat ze me probeerde te beschermen,
tegen zo genaamde duivelse invloeden...
tja ze had het ook niet getroffen met mij,
een kleinzoon die naar duivelse muziek in haar oren luisterde zo als ironmaiden...
die in haar ogen zich kleedde als een duivels aanbidder, ''ik was al sinds heel jong een goth''
en ook interesse had in het rare, obscure, duistere...
ik neem het haar het niet kwalijk...
maar nu , heb ik mijn dan mijn eigen exemplaar,
veilig opgeborgen in mijn ''kamer voor curiositeiten''
en soms zal ik deze boek tevoorschijn halen, en doorheen bladeren...
maar nooit zal ik het vergeten,
bij de bladzijde van lucifer de negativiteit ,
de klappen wan haar ...
dat is een blijvende herinnering, passend bij die bladzijde...
faithfully yours
The TeaRat