Ingestort

Ja, de opa van mijn beste vriend ligt op sterven. Al meer over geschreven in mij vorige verhaal. Maar ik kan het even niet meer. Ik stort echt in. Ik jank me kapot. Tranen blijven maar stromen. Het houd niet op. Ik vroeg aan hem of ik hem nog even kon zien voor de vakantie. Ik hou echt superveel van hem. Zijn pijn is mijn pijn. Ik wou hem gewoon even troosten en een knuffel geven. Even afscheid nemen voor de vakantie. Hij wil niet. Hij zegt dat die het belangrijker vind om bij zijn opa te zijn op dit moment. Ik snap het echt. Tuurlijk snap ik het. Ik heb al 2 opa's en een oma verloren. Ik vind ook dat hij zoveel mogelijk tijd daar moet besteden. Maar ik wil er voor hem zijn. En ik weet niet hoe ik dat via watsapp moet doen. Nouja dat was nog niet zo erg maar wat die daarna zei.

Jou zie ik na de vakantie nog, hem niet meer...

Tuurlijk heb ik dit niet tegen hem gezegt. Met zijn opa is al erg genoeg voor hem. Maar ik moet nog zien of ik terug kom van vakantie. Nee dit is geen aandacht vragend verhaal. Ik weet alleen dat vorig jaar mijn vakantie de ergste tijd was van mijn hele leven. Ik vond het echt vreselijk. En toen had ik af en toe nog wifi om met mensen te praten. Ik heb alle opties doorgenomen en het enige wat ik kan doen is af en toe sms'en. Maar omdat dat met mijn telefoon en vanaf het buitenland echt heel erg duur is kan ik dat ook amper. Ik heb dus niemand daar. Ik heb het gevoel dat dat erger gaat worden dan dat het vorig jaar was. En ik zit nu al met zelfmoord gedachten. Als het daar te erg word is het zo makkelijk om weg te gaan en nergens aan te denken. Niemand die zal merken hoe ik me voel. Niemand die me probeert tegen te houden. Zijn tekst, jou zie ik na de vakantie nog, dat moet ik nog zien. verdrietig
24 jul 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ItsJustMe1
ItsJustMe1, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende