Ingrediënten voor een dankbaar hart.

Vandaag wordt ik wederom getrokken tot de Bijbelse figuur Jozef. Waarom? Jozef heeft nogal wat moeilijkheden doorstaan! Hij werd gehaat en veracht door zijn broers. Ze waren jaloers op hem vanwege de speciale relatie die hij en zijn vader met elkaar hadden, en haatten hem nog meer toen hij voorspellende dromen begon te ontvangen en met hen begon te delen. Uiteindelijk werd hij door hen in een diepe put gegooid met als eerste motief hem te doden, gescheiden van zijn geliefde vader en verkocht als een slaaf aan de Midianieten. Geen makkelijk leven. In Egypte wordt hij door de koning onschuldig in de gevangenis gegooid. Had hij iets verkeerds gedaan? Nee, hij schaamde zich niet voor zijn speciale relatie met zijn vader en hij schaamde zich niet voor de voorspellende dromen die hij van God had gekregen. Hij schaamde zich niet voor de God van Israel. Er werd hem veel kwaad gedaan. Een van de grote verschillen tussen Jozef en zijn broers, is het feit dat Jozef geloofde in het voorspellende karakter van zijn dromen vanwege de werkelijkheid van de levende God van Israel die hem de dromen gegeven had. Het lijkt er dus op dat Jozef geloof had in de God van Israel! De uitleg van zijn dromen had hij toen nog niet. Althans, hij wist niet hoe het zou gaan gebeuren. Ook zijn vader Israel had geloof, want er staat geschreven: zijn vader hield de zaak in gedachten.

Als het gaat om de reactie van Jozef op al dit lijden, vind ik het opvallend dat er van Jozef weinig reactie vermeld wordt. Ik lees wel dat hij zijn broers om erbarmen heeft gesmeekt, maar dat ze er geen gehoor aan hebben gegeven. Er staat wel iets heel belangrijks vermeld. En wel toen Jozef verkocht werd aan Potifar, een hoveling van Farao, de overste van de lijfwachten, een Egyptenaar, door de Ismaelieten. Er staat geschreven: En de Here was met hem! De Here deed hem alles gelukken en zo werd Jozef zijn positie steeds hoger! Ook in de gevangenis was de Here met Jozef. De Here bewees hem genade.

Nu zien we GELOOF, DE VERBINDING VAN DE HEERE MET JOZEF ( Deut. 31:6: Uw God zelf gaat met u; Hij zal u niet begeven en u niet verlaten) en GENADE als drie factoren die mogelijk essentieel zijn voor een dankbaar hart. Opvallend is dat deze factoren alle drie van buitenaf komen.

Lees ik een stukje verder dan lees ik dat Jozef in de gevangenis van God de uitleg van de dromen van medegevangenen ontving en Gods uitleg ervan met hen deelde. Hij vraagt na het geven van de uitleg van een van de medegevangenen ( die overigens wel schuldig waren) het volgende: " Maar blijf aan mij denken, wanneer het u goed zal gaan; toon mij toch uw dankbaarheid door van mij te vertelllen aan de Farao en breng mij uit dit huis. Want gestolen ben ik uit het land van de Hebreeën, en ook hier heb ik niets gedaan, waarom zij mij in dit kerkerhol hadden kunnen zetten.

Het gebeurde precies zoals Jozef de dromen uitgelegd had. Maar de inmiddels vrijgelaten medegevangene ( de overste van de schenkers) vergat Jozef.

Om een lang verhaal iets korter te maken, Jozef werd uiteindelijk verhoogd tot onderkoning over heel Egypte, met de authoriteit van de Farao en krijgt er ook meteen een vrouw bij. Als zij hem hun eerste zoon baart, reageert hij als volgt: " God heeft mij al mijn moeite doen vergeten, en ook het hele huis van mijn vader.

Bij de geboorte van de tweede zoon reageert hij als volgt: " God heeft mij vruchtbaar gemaakt in het land van mijn ellende."