Innerlijke rust 07-02-2023

Hier zit ik dan, na een bewogen avond, eindelijk innerlijke rust
Er kwam veel troep los, veel van vroeger, uit mijn huwelijksleven met mijn wijlen man die overleed aan slokdarmkanker in Oktober 2019, thuis, in mijn nabijheid, het was zijn wens om thuis te sterven, lag aan een zuurstofapparaat en we hadden palliatieve zorg, eigenlijk om mij te ontlasten, maar mijn wijlen man had daar veel moeite mee en ik heb echt alle zorg zo'n beetje gegeven waar hij naar verlangde....
Ik zat toentertijd al ruim 16 jaar in de GGZ en alhoewel de GGZ het liefst had gezien dat mijn wijlen man verzorgt zou worden in een Hospice, wist ik mijn behandelaar te overtuigen dat ik het wel aan kan, vanavond voor middernacht, pas erkend en ge-uit hoe het daadwerkelijk voor mij was, dat zijn wens om te sterven thuis voor mij een trauma extra er bij was naast alle traumatische gebeurtenissen die ik al achter de rug had, vanaf het weglopen van mijn moeder voor mijn vierde levensjaar tot aan de dood van mijn wijlen man en alles daar tussen in ( incest, huiselijk geweld, partner met drugsverslaving, het in de schulden geraken en niet lang achter elkaar voor 1 werkgever kunnen werken door mentale problemen om maar wat te noemen, slechts tipje van de sluier.)

Mijn partner en ik hebben een nieuwe droom: We blijven in NL tot aan de pensioengerechtigde leeftijd, daarna onze oude dagen slijten in Ierland, het land waar hij 11 jaar heeft gewoond en gewerkt en ik twee jaar nahnah , zoals eerder vermeld ben ik sinds kort, door mijn eigen keuze, weer in behandeling bij de GGZ, als toen ik nog een leven had met mijn wijlen man, ditmaal voelt het anders dan anders, in 2018 hebben ze de diagnose Schizofrenie en Borderline van de tafel geveegd, onterecht gediagnosticeerd volgens hen, dus ook onterecht afgekeurd in 2009 voor werk in verband met deze, achteraf onterechte, diagnoses, dat is een verlies inkomsten van maar liefst 22 jaar lang en ik werkte al sinds mijn veertiende, dat heeft mijn eigenwaarde flink omlaag gebracht en men ging ook ineens anders met mij om dan voordat ik in behandeling kwam bij de GGZ, door mijn man aangemeld in 2003 terwijl ik met klem had gevraagd mij de tijd te geven om passende hulp te vinden voor alle problemen die ik had en waar mijn man vervolgens onder leed, maar goed dat kwam er dus allemaal uit vanavond, voor middernacht en nu voel ik Innerlijke Rust, schrijf ik hier in mijn online dagboek om heerlijk vredig in slaap te vallen, misschien slaap ik nu wel door zonder meerdere keren wakker te worden, alles wat ik hier al heb geschreven laat ik los, schone lei en een nieuw krijtje!

@ Pamile23
07 feb 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pamile23
Pamile23, vrouw, 50 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende