zozo weer even lang geleden.
niet veel te vertellen, want ik voel me eigenlijk best goed.
over een weekje of anderhalf wordt ik benoemd tot bedrijfsleidster in het andere filliaal. het zal de eerste weekjes waarschijnlijk wel even zwaar worden, maar ik ga er van uit dat intelligente ik, met mijn uitgekiende denk vermogen, er uiteindelijk wel wat routine in zal krijgen.
met mij en roy gaat het steeds beter. we hebben de liefste gesprekken, de heerlijkste momenten samen. hij weet me op te lichten, alsof ik zweef op een zacht wolkje. ik zie hem nu echt ontzettend veel en veel irritaties zijn er niet. natuurlijk wel wat, de koppige, hormonale ik die ik ben. maar ik mag wel zeggen dat ik ernstig gelukkig ben met deze jongen.
verders, mijn grootste irritatie bron, mijn ex. ik heb nog best wat dure spullen liggen bij hem. maar ik hoef hem niet perse nog eens te zien. en nu gaat hij veel met mijn neef om, dus ik had zoiets van; geef die dingetjes dan lekker aan hem. dan heb ik mijn spullen terug, dat scheelt wat ongemakkelijke momenten. maar nee, hij wil perse afspreken. "waar ben je bang voor?"
Waar ben ik bang voor? gezeik van jou, daar ben ik bang voor. ik ben bang voor de kans dat ik mijn grote bek weer eens niet kan houden, en ik ga schreeuwen wat ik eigenlijk van het begin af aan wilde schreeuwen. dat hij een achterlijke vent is, die altijd in zijn eigen wereldje zal blijven leven. die te stom is om de realiteit voor ogen te zien. en die te koppig is om naar iemand anders te luisteren behalve zichzelf...
daarom wil ik niet naar hem toe...
maar ik wil wel heel graag mijn spulletjes terug