is dit beter

"hoi roos!" hoorde ik opeens achter mij, ik keek om het was kim.
Kim was mijn beste vriendin, en was verliefd op Dylan de nieuwe jongen in de klas.
Alleen ze weet niet dat ik ook op hem ben.
"hoi kim was jou weekend leuk?" vroeg ik maar voor dat zij alleen nog maar over Dylan kan praten. "Ja hoor, ik ben met Dylan naar de bios geweest." Zij ze met een brede lach, ik voelde tranen op komen. Ik en kim lopen door de gang, "roos!" Roept Dylan.
In mijn gedachten maak ik een sprongetje.
ik vraag op een rustige manier:"Wat is er?" "wil je na school met mij naar de bios?" Vraagt hij.
Ik begon te lachen " Ja waarom niet."
De bel ging!!
"Roos samen fietsen?" Vraagt kim. "Nee sorry, ga naar de bios." Zij ik zonder te laten weten met wie. Samen fiets ik met Dylan naar de bios.
Bij de bios aan gekomen.
We lopen in de richting van de zaal, tot hij opeens mijn hand pakt, en vraagt: "Wil je met mij?"
Ik word een beetje rood en zeg "Ja."
In de zaal zijn we bijna boven aan gaan zitten, hij slaat zijn arm om mijn schouders.
Na de film fietst hij helemaal mee naar mijn huis, voor dat ik de schutting deur door ga, kuste hij mij. Helemaal op een roze wolk loop ik naar binnen.
De volgende dag.
"Roos!" Ik kijk om, dit keer was het niet Kim maar Dylan.
Bij het fietsen rek geeft Dylan mij een kus, en we lopen samen de school binnen.
De les begon Kim was er nog niet, 10 minuten na dat de les was begonnen kwam Kim de klas in,
ze kijkt mij heel boos aan en loopt naar de docent en geeft hem een papiertje.
In de pause " Waar was jij nou? Je was zeker bij Dylan hé, jij vuile verrader, je weet dat ik hem leuk vind!" Schreeuwt ze tegen mij. Voor dat ik kan antwoorden, slaat ze mij in mijn gezicht.
"Ik wil jou nooit meer zien, en wil ook geen vrienden meer met je zijn!"
Ik loop bij haar weg naar Senna, een meisje dat ook bij ons in de klas zit.
Ik begon te denken: Waarom mag ik niet gelukkig zijn met een jongen die ik leuk vind alleen omdat hij niet met haar wilt.
De volgende dag.
Ik ben nog geen 5 minuten weg of ik zie heel veel meiden en kim staan. Ze kijken mij aan en ik ga stil staan, ze komen allemaal op mij af. Ze slaan en trappen mij, en schelden mij uit voor van alles. Na een paar minuten stopte ze eindelijk, kim kwam naar mij toe en zij had je maar niet met Dylan moeten nemen.
Ik pak mijn fiets en fiets terug naar huis, ik loop net het huis binnen, maar bleef niet staan en viel op de grond. Mijn moeder maakte mij wakker, zodat ik vertel wat er was gebeurd.
De volgende dag
Ik ga nu lang een andere weg naar school, toen ik bij school ben aangekomen, loop ik snel naar binnen. Ik loop naar het groepje van Dylan en ging daar bij staan.