Je eigen woorden.

Vanmorgen kreeg ik van iemand een printje van n verhaal dat ik hier 5 jaar geschreven heb, t ging over dat t leven te kort is om je overal druk om te maken en dat je niet te lang ergens bij stil mot staan.....

"'t zijn je eigen woorden peet......" zei hij....

Maar dat was 5 jaar geleden....
Een paar dagen geleden heb ik hier geschreven: Het leven is helemaal niet mooi, dat is een illusie die je hebt als t goed met je gaat.

Dat zijn ook mijn eigen woorden...

Dat verhaal in 2004 schreef ik toen ik vond dat t goed met me ging...
Dat verhaal slaat op dit moment helemaal nergens op in mijn ogen,.... Toen wel, nu niet...

Ik ga vanmiddag naar de dokter, ik wil heel graag hulp, en alleen met mn vrienden, kennissen en familie lullen helpt niet...

Ik weet dat r geen medicijn of therapie tegen liefdesverdriet bestaat, dus dat ga ik ook niet van m verwachten... Ik wil alleen heel graag er beter mee omgaan.. Omgaan met het "alleen zijn en voelen" en t liefst dat dat weggaat.... En zeker weten dat ik niet meer zo depressief wordt als ik gisteren vertelde... Ik voel me zo verschrikkelijk klote, ik doe alles wat de dokter zegt, al moet ik nietjes in mn handen nieten, ik doe alles, als t me maar helpt... Ik ben er echt helemaal klaar mee.. En die kutoxazepam helpt niet eens vandaag..

T is echt kut hoor als je mij bent....

Dat verhaal waar ik t net over had, dat is dus wat ik bedoelde met hoe ik ben.... Als het goed gaat kan ik de hele wereld aan, als t slecht gaat kan je me binnen no time opvegen en wegbrengen....

Ik heb geen ertussenin, ik heb alleen zwart en wit, en niet dat grijze ertussen wat andere mensen wel hebben... Stomme is alleen dat toen ik bijvoorbeeld v had, ik het zwarte iets beter aankon en t werd ook weer sneller wit.....

Als t goed met je gaat, geloof je dat oude verhaal, als t slecht gaat snap je niet eens dat iemand zo kan denken,.... Ook al ben je zelf degene die t geschreven heeft...... Ik kan me niet eens meer herinneren dat ik zo gedacht heb ooit....

Ik moet echt heel snel uit deze dip, want ik voel die K****depressie alweer opzetten, die is nooit weggeweest joh, die heeft alleen ff rusti aan gedaan..... Klerezooi.... Echt klerezooi...

T is ook zo kut dat een heleboel mensen denken van "ah die jongen heeft liefdesverdriet, mot ie ff doorheen..."
En ja tuurlijk heb ik liefdesverdriet maar daardoor is mn depressie weer sterker aan t worden, gewoon aan het winnen...

En ook al weet je eigenlijk zeker dat t niet lukt, want t is me volgens mij nog nooit gelukt, maar ik wil alles doen om t te voorkomen... Echt alles...

Ik ben zo bang he... Voor t alleen zijn vooral.... Dat ik niet kan wennen eraan, dat ik een onrustig leven krijg. Dat die depressie dus weer de baas wordt....
Over V zal ik wel heenkomen, hoe eerder hoe beter wat mij betreft,... Maar dat heb ik niet voor t zeggen he...

Als de dokter iets weet waardoor ik al die dingen aankan, en t niet meer erg vind... Doe ik aaaaaaaalllllllleeeeeeeessssssss!!!