Je krijgt 'ze' er gratis bij..
Om mijn gedachten even op een rij te krijgen.
Sinds 2010 woon ik samen met mijn vriend. Eerst in een heel leuk 2-kamer appartement. Sinds januari in het oude huis van mijn schoonmoeder. Maar.. Was deze 'move' wel een goede keuze? Ons huis is prachtig geworden, maar weegt dit op tegen .... Ja tegen wat?
Op 1 januari hebben we ons appartement verlaten om zolang bij mijn schoonmoeder te gaan wonen. Om kosten te besparen. Maar was het dat waard? Nee, nu achteraf denk ik van niet. Het heeft onze relatie op scherm gezet (=understatement). Gelukkig zijn wij (mijn vriend en ik) er alleen maar sterker door geworden.
Zou het als moeder moeilijk zijn om je kind, eigen keuzes te laten maken? Om zich zelf te ontwikkelen?
Wij willen ons eigen leven leiden, zonder bemoeienis. Na vijf jaar zou ik me ook welkom willen voelen binnen zijn familie. Nu voel ik me een indringer, een profiteur en dit knaagt aan me.
Accepteer alsjeblief: ik hoor erbij, ik ga niet meer weg! Ook al denk jij er anders over: ik hou van hem! Hij is mijn familie, mijn maatje, mijn beste vriend, mijn liefde! En jij weet.. het is wederzijds!
Ik weet even niet meer hoe het nu verder moet..
Tot aan het paas-ontbijt, Gezellig..!
Tanti, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende