je kwijt aan een ander of aan mezelf?
ik snap er werkelijk helemaal niets van. De afgelopen tijd was ik gelukkig, heel gelukkig..Samen een weekend naar Limburg geweest, wat was het fijn. Tot eergisteren..
Het bonst in mijn hoofd en in mijn borst. Steeds schiet de gedachte omhoog dat ze is vreemdgegaan, dat ze gevoelens voor een ander heeft, dat ze niet meer de mijne is..
Ik slaap er niet van, eet er niet van en weet op dit moment niet waar ik heen moet met het verdriet..Dit is e reden waarom ik bang was dat de relatie uit zou gaan. Deze pijn, ik wil het niet voelen..asjeblieft, ik wil het echt niet voelen..
Tranen komen eindelijk omhoog, wat ga ik je missen. God, ik mis je nu al naast me in bed. De gedachte dat ik je morgen moet zien omdat je op mijn hond gaat passen is fijn maar kwelt me tegelijkertijd. Ik wil dolgraag afstand van je nemen maar het liefst wil ik je terug..je vasthouden en knuffelen..in je ogen kijken en zeggen dat ik van je hou. Ja Miriam, ik hou van je..en wat wil ik graag dat dat gevoel nog dieper had kunnen groeien, dat onze relatie nog sterker had kunnen worden..
Ik weet niet hoe ik dit een plek moet geven..we hebben wederzijdse vrienden, ik ga je nog vreselijk veel tegenkomen. De standaard tips als 'zoek afleiding' en 'geef het tijd' voelen ronduit verschrikkelijk en lijken voor mij niet te werken..
Het enige wat voor mij lijkt te werken is werken. Zorgdragen voor anderen, in dit geval de jongeren van de leefgroep werkt. Niet met jezelf bezig zijn werkt voor mij..
Miriam, ik mis je nu al..
Aafsel, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende